Ύμνος στον Απόλλωνα

Ύμνος στον Απόλλωνα

(Heitsch 168, LI)

Ο ύμνος αυτός από την αυτοκρατορική εποχή έχει διασωθεί από τον Ευσέβιο (Ευαγγ. προπ. 3, 14, 4 κ. εξ.), ο οποίος με τη σειρά του τον έχει αντλήσει από το έργο του Πορφυρίου Περί της εκ λογίων φιλοσοφίας. Το ποίημα ασχολείται κυρίως με τη γέννηση του Απόλλωνα από τη Λητώ στη Δήλο και επιμένει στην περιγραφή της επίδρασης που είχε η γέννηση αυτή στη φύση (στ. 8-9). Μετά το στίχο 3 υπάρχει κενό στην παράδοση του κειμένου, αλλά δεν ξέρουμε πόσοι στίχοι έχουν χαθεί.

Όλων των θνητών χαρά μεγάλη,

που ξεπήδισες από τον ιερό τοκετό

της άγιας μητέρας σου (χαίρε)...

...Μα όταν σύγκορμη τη Λητώ

την άρπαξε ο ιερός πόνος της γέννας-

διπλός τοκετός τη βασάνιζε

μέσα στην κοιλιά-

στάθηκε η γη, στάθηκε ο άνεμος,

στέριωσε το νησί, το κύμα ακίνητο έμεινε.

Ξεπρόβαλλες μάντη Λυκωρέα,

τοξότη Φοίβε,

βασιλιά του τρίποδα που δίνει χρησμούς.

Ανώνυμος 

...........................................................................................................................................................

Από την "Ανθολογία αρχαίων ελληνικών ύμνων", σελ. 115,117, Εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ, Αθήνα 2005