Επιγραφή σε μια πόρτα

TUDOR  ARGHEZI

 (Τούντορ Αργκέζι),

Tudor Arghezi (Τούντορ Αργκέζι, 1880 - 1967)".
Ο μεγαλύτερος σύγχρονος Ρουμάνος ποιητής. Γεννήθηκε στο χωριό Γκόρζ, στην αριστερή όχθη του ποταμού Όλτ. Στα 1947 τιμήθηκε με το Εθνικό Αριστείο Λογοτεχνίας, που το αστικό καθεστώς του το είχε αρνηθεί, και στα 1965 εκλέγεται επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Ρουμάνων Συγγραφέων, ενώ τον ίδιο χρόνο, τη μέρα των γενεθλίων του, 21 Μαΐου ο ποιητής παρασημοφορείται από τον πρωθυπουργό Κίβου Στόικα με τα ανώτερα Ρουμανικά παράσημα.
      "Ο Tudor Arghezi έδωσε ένα λυρικό έργο γνήσια ρουμανικό, τεχνικά εφευρετικό, ισορροπημένο, μεστό από στοχαστικό λυρισμό, απλότητα, πρωτοφανέρωτη πρωτοτυπία και τολμηρό λεξιλόγιο. 

      Έργα του: " Ταιριασμένες κουβέντες" (1927), "Άνθη της μούχλας" (1931), "Βραδυνό βιβλιαράκι" (1935), "Με κλειστό στόμα" (1943)."

Ακολουθούν δύο ποιήματα.       

         Επιγραφή σε μια πόρτα

Καλό κατευόδιο, σαν φεύγεις, συνοδειά

να λάμπει δαχτυλίδι στο δεξί σου,

κανένας δισταγμός, θλίψη καμιά,

τράβα μπροστά με τόλμη κι αγωνίσου.

Σαν έρχεσαι, το βήμα φτερωτό,  

στη φιλιά η στενοχώρια σου να μείνει,
τι πρέπει σου το σπιτικό
και η γενιά σου πάντα αγαπημένη.

                        *****

                 Ήταν;   Ήταν;

Λένε και λένε για ένα βασιλιά...
Πώς;  Πότε;  Ποιος; έψαχνες και ρωτούσες.
Ένα σπυράκι αλεύρι του ζητούσες
μέσα σε μύλου τη γυροβολιά.

Για έργα του καμιά καταλαλιά.
Κι όλο και περισσότερο απορούσες.
Άγανα του σταριού μόνο κρατούσες
σκιά, κουρνιαχτό, μούχλα παλιά.

Από λαό και σόι και καιρό
αποδιωγμένος, κρύα πέτρα, απ' όταν
ακόμα ζούσε, πάντα κυνηγιόταν.

Ήταν;  Δεν ήταν;  Μένει να το βρω.
Έφυγε και για πάντα έχει φύγει
από τη χώρ' αυτή που αχλύ την πνίγει.

Tudor Arghezi    (Τούντορ Αργκέζι)

.....................................................................................................................................................
Από την "Νέα Παγκόσμια  ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ", Ρίτας Μπούμη - Ν. Παπά, τόμος Ε΄,
σελ. 2404 & 2412. Εκδόσεις "Διόσκουροι" - Αθήνα.