ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΡΑΤΟΣ
(Ποιητής)
Ο Σωκράτης Μελισσαράτος είναι ποιητής, δοκιμιογράφος και εικαστικός. Πίνακές του κοσμούν ιδιωτικές συλλογές.
Είναι τακτικό μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ», της ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ (Ε.Ε.Λ) και της ΑΙΤΩΛΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ (ΑΙ.ΠΟ.Ε) Ποίησή του έχει καταχωρηθεί στη «Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» του Κέντρου Ευρωπαϊκών Εκδόσεων Χάρη Πάτση, σε Ανθολογίες Ελληνικές και Ξένες, καθώς και σε Λογοτεχνικά Περιοδικά. Η Ποιητική Σύνθεση "Της Φύσης ο Λόγος", που απέσπασε το Α΄ ΒΡΑΒΕIΟ Ποίησης 2011 της ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ, μεταφράστηκε στα Πολωνικά με τίτλο «Cłos Natury», «Η Φωνή της Φύσης», Εκδόσεις Wydawnictwo Ksiazkowe Ibis, 2016 Βαρσοβία, ειδικά από την Επιτροπή για τη XVI Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης UNESCO 2016 στην Πολωνία, της οποίας επίσημος προσκεκλημένος ήταν ο ποιητής.
***
***
Οι dromoi logotexnias φιλοξενούν δύο κείμενα, ένα ποίημα και ένα πεζό, του εκλεκτού ποιητή..
***
Ραψωδία
Πού να στρέψουμε το βλέμμα..
Πού να στρέψουμε το βλέμμα..
Προς τα πού να ζητωκραυγάσουμε..
ποιο σύνθημα να πούμε;
Πώς να σηκωθούμε στο Φως!
Της φτερωτής μας σκέψης κάηκαν τα φτερά
σε φλόγες από μεσαιωνικά αμόνια!
Πώς να φυτέψουμε λέξεις να γίνουν δέντρα
να πιαστεί ο άνθρωπος ν’ ανεβεί στην κορφή τους..
να φτάσει στο Φως και μαζί του να ταξιδέψει
στο μέλλον!
Της φτερωτής μας σκέψης κάηκαν τα φτερά
σε φλόγες από μεσαιωνικά αμόνια!
Πώς να φυτέψουμε λέξεις να γίνουν δέντρα
να πιαστεί ο άνθρωπος ν’ ανεβεί στην κορφή τους..
να φτάσει στο Φως και μαζί του να ταξιδέψει
στο μέλλον!
Προδομένες λέξεις, προδομένες ιδέες,
τις πυροβολήσαμε εμείς οι ίδιοι,
που τις λέγαμε και τις πιστεύαμε!
Τις σκοτώσαμε και μαζί τους σκοτώσαμε
την ελπίδα στο αύριο, τους εαυτούς μας,
και αυτό ακόμη το μέλλον των επερχόμενων γενεών!
Δυναστείες Υπανθρώπων κυβερνούν τον πλανήτη,
που αναδύθηκαν μέσα απ’ τη σήψη των αιώνων
και συρματόπλεξαν το νου και την ψυχή του!
τις πυροβολήσαμε εμείς οι ίδιοι,
που τις λέγαμε και τις πιστεύαμε!
Τις σκοτώσαμε και μαζί τους σκοτώσαμε
την ελπίδα στο αύριο, τους εαυτούς μας,
και αυτό ακόμη το μέλλον των επερχόμενων γενεών!
Δυναστείες Υπανθρώπων κυβερνούν τον πλανήτη,
που αναδύθηκαν μέσα απ’ τη σήψη των αιώνων
και συρματόπλεξαν το νου και την ψυχή του!
Κάθε σκέψη τους ένας πόλεμος.
Κάθε πυροβολισμός, θάνατος στο σώμα του Όντος!
Η σήψη προχωρεί, ουρλιάζει απ’ τη «μπόχα»,
χώνεται και ταΐζει το έρεβος της ψυχής τους!
Ο φόβος κανοναρχεί στις σκέψεις των ανθρώπων..
κι ο τρόμος πρωτομάστορας στη ραψωδία του θανάτου!
Οι Υπάνθρωποι, κρατώντας δαυλούς από μαύρο σκοτάδι,
πυροβολούν προς όλους τους ορίζοντες!
Ο Όμηρος ξεχασμένος κι αυτός στα τείχη της Τροίας..
και στα Ποσειδώνια κύματα.. του έπους του..
δε γράφει πια τη Νέα Οδύσσεια των Λαών!!
Ύαινες! Πώς μυρίζει το μυαλό σας! (1)
*****
Σωκράτης Μελισσαράτος
..........................................................................................................................................................
1 & 2. Από την Ποιητική Συλλογή "Στην Ανέμη του Ήλιου" Ποιήματα & Πεζά, (σελ. 78, 74), Εκδόσεις ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ 2017.
Κάθε πυροβολισμός, θάνατος στο σώμα του Όντος!
Η σήψη προχωρεί, ουρλιάζει απ’ τη «μπόχα»,
χώνεται και ταΐζει το έρεβος της ψυχής τους!
Ο φόβος κανοναρχεί στις σκέψεις των ανθρώπων..
κι ο τρόμος πρωτομάστορας στη ραψωδία του θανάτου!
Οι Υπάνθρωποι, κρατώντας δαυλούς από μαύρο σκοτάδι,
πυροβολούν προς όλους τους ορίζοντες!
Ο Όμηρος ξεχασμένος κι αυτός στα τείχη της Τροίας..
και στα Ποσειδώνια κύματα.. του έπους του..
δε γράφει πια τη Νέα Οδύσσεια των Λαών!!
Ύαινες! Πώς μυρίζει το μυαλό σας! (1)
*****
Πολύς πόνος Γιε μου.!
Ήρθε ο καιρός γεμάτος πληγές και αίματα για να καταλάβουμε τα συρματοπλέγματα που τυλίγουν, πληγώνουν και ματώνουν το νου και τη ζωή μας!
Κοίτα.. είναι αγκαθωτά και οι άκρες τους στάζουν αίμα!
Πολύς πόνος Γιε μου.!
Φωτιά ανείδωτη, που καίει τα σωθικά Τούτης της Πατρίδας!
Οι προδότρες φλόγες κατακαίνε ό,τι έχει απομείνει από Ιστορία, Πολιτισμό, Ελευθερία κι Αξιοπρέπεια..!
Κάθε υπογραφή τους και νέα Τιμολόγια συρματοπλεγμάτων και δουλείας προσκομίζονται προς εξόφληση!
Πόσος πόνος Γιε μου..!
Μέχρι πότε Αδελφέ μου..! (2)
Ήρθε ο καιρός γεμάτος πληγές και αίματα για να καταλάβουμε τα συρματοπλέγματα που τυλίγουν, πληγώνουν και ματώνουν το νου και τη ζωή μας!
Κοίτα.. είναι αγκαθωτά και οι άκρες τους στάζουν αίμα!
Πολύς πόνος Γιε μου.!
Φωτιά ανείδωτη, που καίει τα σωθικά Τούτης της Πατρίδας!
Οι προδότρες φλόγες κατακαίνε ό,τι έχει απομείνει από Ιστορία, Πολιτισμό, Ελευθερία κι Αξιοπρέπεια..!
Κάθε υπογραφή τους και νέα Τιμολόγια συρματοπλεγμάτων και δουλείας προσκομίζονται προς εξόφληση!
Πόσος πόνος Γιε μου..!
Μέχρι πότε Αδελφέ μου..! (2)
Σωκράτης Μελισσαράτος
..........................................................................................................................................................
1 & 2. Από την Ποιητική Συλλογή "Στην Ανέμη του Ήλιου" Ποιήματα & Πεζά, (σελ. 78, 74), Εκδόσεις ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ 2017.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου