ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΛ. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Διδάκτωρ Νεοελληνικής 

φιλολογίας

Βιογραφικό

Ὁ Γιῶργος Πετρόπουλος γεν­νή­θηκε στήν Ἀθήνα τό 1952. Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστή­μιο Δημόσια Διοίκηση καί Πο­λιτικές Ἐπιστῆμες, ένῷ παρακολούθησε καί τό Μεταπτυχιακό Σε­μινάριο Διοικητικοῦ Δικαίου στήν ἴδια Σχολή. Εἶναι διδάκτωρ Νεοελληνικῆς Φιλολογίας.

Εἶναι μέλος τῆς Ἑταιρίας Ἑλλήνων Φιλολόγων, τοῦ Φιλολογικοῦ Συλλόγου «Παρνασσός», τῆς Ἑταιρίας Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν, τῆς Ἐθνικῆς Ἑταιρίας Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν, τῆς Ἐθνικῆς Ἑταιρίας Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν Κύπρου, τῆς Ἑστίας Νέας Σμύρνης, τοῦ Συλλόγου Φθιωτῶν Συγγραφέων – Λογοτεχνῶν, τοῦ Ὀρ­γανισμοῦ γιά τήν διεθνοποίηση τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσ­σας καί τοῦ Σωματείου Ἑλληνική Γλωσσική Κληρονομιά.

Ἔχει συνεργαστεῖ μέ πλῆθος λογοτεχνικῶν περιοδικῶν στήν Ἑλλάδα καί στό ἐξωτερικό καί μέ καθημερινές ἐφημερίδες στήν Ἑλλάδα, στήν Κύπρο καί στή Σερβία. Ποιήματα καί δοκίμιά του μεταφράστηκαν Ἀγγλικά, Γαλλικά, Ἰταλικά, Σέρβικα, Ρώσσικα, Πολωνικά, Ἀλβανικά καί Βουλγαρικά. Περιλαμβάνεται σέ πολλές Ἑλληνικές καί ξένες ἀνθολογίες.

Ἔργα του εἶναι: Οἱ ποιητικές συλλογές «Φθινοπωρινή Περίσκεψη», «Θλίψη καί Καταγραφή», «Γιά μιά προδομένη Ἄνοιξη» (1984), «Ὁ θρίαμβος τοῦ θανάτου» (1985), «Διόρ­θωσις Ἡμαρτημένων» (1986), «Οἱ κραδασμοί τῆς άτρά­κτου» (1988), «Ἡ ἰσημερία τῶν Μαινάδων» (1992), «Σήματα (2004, Πολωνικά 2005), «Μνημόσυνα» (2015), ἐνῷ συμ­μετεῖχε μέ ἰδιαίτερο κύκλο δουλειᾶς του στίς «Ὀκτώ Φωνές» (1986).

Ἀπέδωσε στά Ἑλληνικά τά «Σοννέτα τῆς Κριμαίας» τοῦ Ἄνταμ Μίσκεβιτς (2005), «Τά ἔσχατα ποιήματα» (2013) τοῦ Πολωνοῦ νομπελίστα Τσέσσουαβ Μίγουος, «Τό Ἀνθολόγιο Ποιήσεως» (2015) τοῦ Ἀλεξάντερ Ναυβρόσκυ, «Ἡ Ἑλλάδα τῶν Πολωνῶν Ρομαντικῶν» (2018) τῶν πανεπιστημιακῶν Πάβουα Κρούπκα καί Μαρίας Καλινόφσκα. Ἡ ἐνασχόλησή του μέ τήν Πολωνία ὁλοκληρώνε­ται μέ τό βιβλίο «Ἡ ἄγνωστη Ὀρθόδοξη Πολωνία» (2009).

Τά έθνογνωστικά – γλωσσικά: «Οἱ μεγάλοι μῦθοι καί οἱ πρώϊμες Ἑλληνικές Γραφές» (1999) καί «Προαλφαβητικαί Ἑλληνικαί Γραφαί» (α΄ ἔκδοση 2001, β΄ ἔκδοση 2013).

Τά βιβλία γιά τήν ἀρχαία Ἑλληνική Ποίηση: «Ἡ Προομηρική μας ποίηση» (1993), «Ἀπό τήν ἀρχαία Ἑλληνική Ποίηση» (1997), «Ἀρχαῖοι Ἕλληνες Ποιηταί» (2006) καί «Ὁ ἀρχαιοελληνικός Μίμος» (2006).

Τά βιβλία γιά τήν Βυζαντινή ποίηση: «Στιχουργήματα πρίν καί μετά τήν Ἅλωση» (2006) καί «Θεόδωρος Πρό­δρομος καί Πτωχοπροδρομικά ποιήματα» (2011).

Τά βιβλία γιά τήν Νεοελληνική ποίηση: Ὁ πρῶτος τόμος τῆς «Ἀνθολογίας Νεοελληνικῆς Ποιήσεως» (1999), «Τά ποιήματα τοῦ Κρητικοῦ πολέμου» (2015), «Τά Προεπαναστατικά» (1997), «Οἱ Προσολωμικοί» (2016), «Ἐκ τῶν Ἑπτανησίων» (1999), «Οἱ Ρομαντικοί τοῦ ΙΘ΄ αἰῶνος» (1992), «Σελίδες Νεοελληνικοῦ Ρομαντισμοῦ» (2014), «Ἀχιλλέως Παράσχου Ἀθησαύριστα ἔργα» (2015), «Δημητρίου Παπαρρηγόπουλου Ἀθησαύριστα Κείμενα» (1017), «Παλαιοί καί Νεώτεροι Ποιητές» (2000), «Κείμενα Μικρασιατικῆς Λογοτεχνίας» (2002, ἔπαινος Ἑστίας Νέας Σμύρνης), «Σμυρνιοί Ποιητές πρίν τήν Καταστροφή» (2003, γ΄ βραβεῖο Ἑστίας Νέας Σμύρνης), «Οἱ ποιητές τοῦ Μεσοπολέμου» (1989), «Κριτικά κείμενα γιά τήν Ποίηση τοῦ Σωκράτη Μελισσαράτου» (2017), «Σελίδες βιβλιοκριτικῆς γιά τό ἔργο τοῦ Σωκράτη Μελισσαράτου» (2018) καί ἡ «Ἀλληλογραφία τοῦ καθηγητῆ Δημητρίου Τσάκωνα μέ τόν Τίμο Μαλάνο» (1997).

Καί τά βιβλία γιά τόν Πέραν τῆς Ἑλλάδος Ἑλληνισμόν: «Σελίδες Κυπριακῆς Βιβλιοκριτικῆς» (α΄ τόμος 1997, Β΄ τόμος 2002), «Ρούλα Ἰωαννίδου – Σταύρου, μία εἰσαγωγή στό ἔργο της» (Ἑλληνικά 2005, Ἀγγλικά 2004), «Στοιχεῖα Γκρεκάνικης Ποίησης» (1999) καί «Ἑλληνόφωνη Ποίηση τῶν Γκρεκάνων τῆς Μεγάλης Ἑλλάδος» (2014).

Τό ἔργο του συμπληρώνουν μεγάλος αριθμός βιβλιο­κριτικῶν, χρονογραφημάτων καί σχολίων σέ ἔγκριτα περιοδικά, τό ἱστορικό θεατρικό ἔργο «Πέραμα, ἀγάπη μου» καί πλῆθος διαλέξεων σέ Ἀθήνα, Λευκωσία, Βαρσοβία, Ἀλβανία, Κων­σταντι­νούπολη καί Βελιγράδι.

Γιά τό ἔργο του ἔχει τιμηθῆ μέ τό Κρατικό Βραβεῖο Λογοτεχνίας τῆς Πολωνικῆς Δημοκρατίας, μέ πλακκέτα μετά διπλώματος τῆς Πολωνικῆς Ὀλυμπιακῆς Ἐπιτροπῆς, μέ δίπλωμα τῆς Πολωνικῆς UNESCO, μέ τό μετάλλιο τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῆς Χάλκης ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πριγκηπονήσων, μέ τιμητικό δίπλωμα ἀπό τά λογοτεχνικά σωματεῖα τῆς Λευκωσίας, μέ πλακκέτα μετά διπλώματος ἀπό τόν δῆμο Λατσιῶν, μέ πλακκέτα τῆς Ἀγγλικῆς Σχολῆς Λευκωσίας, μέ πλακκέτα τοῦ συλλόγου «Literature et Artes», μέ δίπλωμα ἀπό τήν Ἑταιρία Ἀλβανῶν Συγγραφέων «Πήγασσος», μέ πλακκέτες τῶν δήμων Σαλαμίνος καί Ἰλίου, μέ τό πρῶτο βραβεῖο τοῦ Λαογραφικοῦ διαγωνισμοῦ τῆς Ἑταιρίας Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν «Ἆγις Θέρος», μέ εἰδικό δίπλωμα τιμῆς γιά τήν προσφορά του στά γράμματα καί στόν πολιτισμό ἀλλά καί μέ τό μετάλλιο ἀπό τήν ἴδια Ἑταιρία. Ἔλαβε ἀκόμη τό βραβεῖο τοῦ Φ.Σ. Παρνασσός.

Ἐσχάτως ἐξεδώθησαν τό διδακτορικόν του «Πολιτικοί, κοινωνικοί καί ἐθνικοί προσανατολισμοί τῶν Ρομαντικῶν τοῦ ΙΘ΄ αἰῶνος» (2018, τόμοι 2), «Ὁ Δημήτριος Σ. Βυ­ζάντιος» (2018), «Ἀπό τήν Βυζαντινή μας λογοτεχνία» (2018), «Κείμενα γιά ποιητές» (2021), «Σημειώσεις γιά ποιητές τοῦ Μεσοπολέμου» (2020), «Ἀνθολόγιον Ἐλευθερίας - Ποιήματα γιά τό ἔνδοξο 1821» (2020), τήν ποιητική συλλογή «Ὀστεοφυλάκια» (2021) καί «Ποιητικές Ἐπισημάνσεις» (2022).