Κείμενα των Πυραμίδων

ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ  ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ

Κείμενα των Πυραμίδων 

(3500 - 2500 π. Χ.) 

[...]  Τα λεγόμενα «Κείμενα των Πυραμίδων», είναι τα πιο αρχαία γραμματικά κείμενα των Αιγυπτίων, και ανευρέθηκαν μέσα στις Πυραμίδες της Πέμπτης και της Έκτης Δυναστείας (2540 -2270 π. Χ.). Είναι μια συλλογή από 700 επικήδειες οδηγίες, που έπρεπε να συνοδεύουν το νεκρό και να διευκολύνουν το δύσκολο δρόμο του προς τον επίγειο παράδεισο, όπου η ψυχή, κάτω από το σκήπτρο του θεού των νεκρών Όσιρη, θα ζούσε ευτυχισμένο και ατελεύτητο βίο. Ένα μέρος από αυτά τα γραπτά κείμενα, χαραγμένα σε Παπύρους, αλλά και στους τοίχους σαρκοφάγων και τάφων, είναι αρχαιότατο και ανάγεται στην άξια θαυμασμού προϊστορική αυτή εποχή των Αιγυπτίων. » . 

Χάος                

Δεν υπήρχε ακόμα ο ουρανός.
Δεν υπήρχε ακόμα η γη.
Δεν υπήρχε ακόμα ο άνθρωπος.
Δεν είχαν γεννηθεί ακόμα οι θεοί.
Δεν υπήρχε ακόμα ο θάνατος.

                     ***

        Πένθιμο  άστρο

(1900 - 1800 περίπου π. Χ)

«Το κείμενο της «Νεκρής Πριγκίπισσας», που επακολουθεί, βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου. Ανακαλύφθηκε σε μια επιτύμβια στήλη της αιθιοπικής περιόδου (800 περίπου π. Χ.) Είναι πιθανότατο, πως το ποιητικό αυτό κείμενο ανάγεται στην εποχή του Μέσου Βασιλείου, περίπου δηλαδή την εποχή που έζησε ο μέγας Φαραώ Αμένεμνης (1845 - 1797 π. Χ.) »

   Η νεκρή πριγκίπισσα  

Γλυκειά ήταν - γλυκειά απ' αγάπη

η Ιέρεια του Χαθόρ...

Γλυκειά ήταν - γλυκειά απ' αγάπη

για Κείνο του Σχοίνου και της Μέλισσας.

Γλυκειά ήταν - γλυκειά για τους άντρες,

αγαπημένη στις γυναίκες, 

ήτανε μια πριγκίπισσα γλυκειά απ' αγάπη.

Όμορφη μέσα σ' όλες: κοπέλα 

ποτέ δεν φάνηκε τέτοια  που να της μοιάζει.

Μαύρα τα μαλλιά της

πιο αύρα από τη νύχτα, και της έβδης τους καρπούς.

Άσπρα τα δόντια της

πιότερο κι απ' το νιόσχιστο πυρόλιθο.

Τα στήθη της ένα διπλό στεφάνι.  

Μαγικοί πάπυροι

(1700 - 1600 περίπου π. Χ.)

Η μαγεία ήταν σπουδαίο λειτούργημα στην Αιγυπτιακή θρησκεία. Ως επί το πολύ την αποτελούσαν σύντομες συνταγές που τις παράδιναν στο νεκρό, ή τις απάγγελναν πάνω από ένα άρρωστο για να γιατρευτεί από τις αρρώστειες, από το δάγκωμα φιδιού  ή σκορπιού, ή τις παράγγελναν στα χωράφια για να ξορκίσουν το «κακό», που τις ανάποδες χρονιές τα καθιστούσε σχεδόν άγονα, για να στρέψουν ο κακό αυτό και την οργή των θεών, εναντίον εχθρών και μισητών προσώπων. Ένας μακρύς Πάπυρος, που φυλάσσεται στο Μουσείο του Βερολίνου, περιέχει το παρακάτω ξόρκι, που κάνει η μητέρα για να προστατέψει το παιδί της  και ανάγεται πιθανώς στη 19η Δυναστεία, στα τέλη δηλαδή του Μέσου Βασιλείου των Αιγυπτίων.

Ξόρκι μητέρας για το παιδί της  

Τρέξε, φύγε, εσύ που απ' το σκοτάδι έρχεσαι,

που αγάλια αγάλια μπαίνεις

( - η μύτη του είναι ο σβέρκος του,

ανάστροφη είναι η μούρη του,

 κι είν' ταραγμένος απ' αυτό πού 'ρθε να κάνει -).

 Τρέξε, φύγε, εσύ που απ' το σκοτάδι έρχεσαι,

που αγάλια αγάλια μπαίνεις
( - η μύτη της είν' ο σβέρκος της,
ανάστροφη είναι η μούρη της,
 κι είν' ταραγμένη απ' αυτό πού 'ρθε να κάνει -).

 Ήρθες για να φιλήσεις το παιδάκι τούτο;
Δε θα σ' αφήσω εγώ να τ' αναπαψεις.

Μπας κι ήρθες για να τ' αναπάψεις;
Δε θα σ' αφήσω εγώ να τ' αναπάψεις.

Ήρθες κακό για να του κάνεις;
Δε θα σ' αφήσω να το βλάψεις.

Ήρθες να μου το πάρεις και να φύγεις;
Δε θα σ' αφήσω να το πάρεις απ' τα χέρια μου.

Τό 'χω 'τοιμάσει να σε πολεμήσει.

Κείμενα των Πυραμίδων

...............................................................................................................................................................

Από τη Νέα Παγκόσμια ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ , Ρίτας Μούμη -Παπά, σελ. 19 - 22, τόμ. Α΄ , ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΙ.