Δόξα στὸ Μεσολόγγι

ΚΩΣΤΗΣ  ΠΑΛΑΜΑΣ
1859 - 1943

Γῆ, τοὺς ξάστερους πάντοτε οὐρανούς μου
Κάθε λογῆς κόσμοι ἀστρικοὶ πλουμίζουν,
Ἄστρα ποὺ σβύνουν καὶ ποὺ πέφτουν, ἄστρα
Ποὺ τρεμοφέγγουν,
Πλανῆτες, φωτοσύγνεφα, κομῆτες,
Φῶτα χλωμὰ καὶ φῶτα θάμπωμα, ἥλιοι,
Πὲς τὰ μαργαριτάρια καὶ χρυσάφια,
Πὲς τὰ διαμάντια.
Μὰ ἐσύ, ρουμπίνι ἀπ᾿ τοὺς ἀχνοὺς δεμένο
Μαρτυρικῶν καὶ ἡρωικῶν αἱμάτων.
Στὸν οὐρανὸ τῆς πλάσης, καθὼς εἶναι τοῦ πόλου τὸ ἄστρο,
Τοῦ πόλου τὸ ἄστρο ἐσὺ στοὺς οὐρανούς μου
Τῆς Δόξας, δόξα, ὦ Γῆ! Τὸ Μισολόγγι:
Κι᾿ οἱ μὲ ὀνόματα μύρια γνωρισμένοι
Κόσμο μου ποὺ εἶναι
Κι᾿ οἱ ἀπὸ σπαθιοῦ καταχτητές, καὶ οἱ δάφνες
Τῶν πολεμάρχων οἱ αἱματοβαμμένες,
Κι᾿ οἱ Ἀλέξαντροι
Κι᾿ οἱ Ἑφτάλοφες καὶ οἱ Νίκες
Καὶ οἱ Σαλαμῖνες,
Καὶ μὲ τὶς ἱστορίες οἱ πολιτεῖες
Καὶ στόματα χρυσὰ καὶ οἱ Κυβερνῆτες
Κι᾿ οἱ Ἠράκλειτοι τοῦ Λόγου καὶ τῆς Τέχνης
παντοῦ κι᾿ οἱ Αἰσχύλοι,
Ἀνήμποροι ὅπως κι᾿ ἂν σταθοῦν μπροστά σου,
Καὶ σὲ μιᾶς τρίχας ἤσκιο νὰ θολώσουν
Τὴν ξεκομμένη ἀπ᾿ τοῦ Κυρίου τὴν ὄψη
Φεγγοβολιά σου.
Μισολόγγγι. Χαρὰ τῆς ἱστορίας,
Γῆ ἐπαγγελμένη. Πᾶνε ἑκατὸ χρόνια,
Κι᾿ ἂς πᾶνε. Ἡ θύμηση ἄχρονη μπροστά σου
Θὰ γονατίζει.

Κωστής Παλαμάς

Μητέρα

ΓΙΩΣΕΦ ΕΛΙΓΙΑ

Ο Γιωσέφ Ελιγιά, ήταν Ελληνοεβραίος ποιητής και μεταφραστής. Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1901 και πέθανε στην Αθήνα το 1931.

Αμέτρητο, ξετίμητο βλισίδι είν' η στοργή σου,
μανούλα πονεμένη.
Με τον πικρό σταυρό κι οι δυο στα χείλια της αβύσσου
τραβούμε αποσταμένοι.

Σαρκαστικά οχ' του γολγοθά μας γνέφει η μοίρα - ωιμένα
τη ματωμένη στράτα.
Μα -αποσταμένη πια η ψυχούλα σου- και λαβωμένα
τα έρμα φτωχά μου νειάτα...

Η μοναξιά κι η ξενητειά τη συντροφιά έχουν στήσει
 μες των ψυχών μας τάδεια.
"Αχ, πότε θάρθει και για μας ένα άστρο να φωτίσει
της ζωής μας τα σκοτάδια;"

Ω, χρυσομάνα στοργικιά, μανούλα πονεμένη,
η ζωή μη σε λυγίζει.
Μες της ελπίδας το ναό η ψυχή γονατισμένη
το θεό της ατενίζει...

Γιωσέφ Ελιγιά  
................................................................................................................................
(Απο το ποιητικό ημερολόγιο, σελ. 143, Εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ, Αθήνα 2017)

Γιατί ένας αρχιτέκτονας γράφει ποίηση

Μάγια Κολτσίδα

(Ποιήτρια)

"Γιατί αν δεν τοποθετήσεις μικρότερες πέτρες ανάμεσα στις δύο πλευρές της λιθοδομής, αυτή θα γεμίσει με έντομα, χώμα, νερό, σύντομα με ρίζες και τέλος με φυτά, κάνοντάς την αναπόφευκτα να πέσει αφήνοντας τα κομμάτια της στο έδαφος, για να καθίσεις πάνω τους, να σκοντάψεις ή να γράψεις μια σημείωση στο πλάι.
Γιατί ανάμεσα στις τοιχοποιίες χρειάζεται ηχομόνωση, αλλιώς οι λέξεις των άλλων θα γίνουν σύντομα ο δικός μου ήχος, θα παύω στις παύσεις τους, θα κοιμάμαι το μεσημέρι και θα κλείνω τη φωνή στις ώρες κοινής ησυχίας, θα ξυπνάω με τη συχνοουρία μιας γερασμένης γειτόνισσας και θα εκνευρίζομε τόσο πολύ από τις πρόβες στο απέναντι διαμέρισμα, που ποτέ δε θα αγοράσω τη μουσική τους."

                                                   Γιατί το άκτιστο περιμένει να κτιστεί   
                                               Γιατί το κτισμένο περιμένει να ανακαινιστεί.
                                            Γιατί το ανακαινισμένο περιμένει να ανανεωθεί.
                                         Γιατί το ανανεωμένο περιμένει να εκσυγχρονιστεί.
                                          Γιατί το εκσυγχρονισμένο περιμένει να καταργηθεί
                                            Γιατί το κατηργημένο περιμένει να κατεδαφιστεί.
                                                   Γιατί το κατεδαφισμένο είναι άκτιστο.
  
Μάγια Κολτσίδα
 
...........................................................................................................................................

(Από το βιβλίο "επισκευές στην ουτοπία", σελ. 18, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2016.

Τείχη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  ΚΑΒΑΦΗΣ

1863 - 1933 

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης θεωρείται σήμερα ένας από τους μεγαλύτερους Νεοέλληνες ποιητές. Η ποίησή του έχει μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες έχει επηρεάσει πολλούς μεταγενέστερους Έλληνες και ξένους ποιητές, τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. 

Οι dromoi logotexnias φιλοξενούν ένα από τα καλύτερά του ποιήματα με τον τίτλο.. 

Τ ε ί χ η

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης 

Το Μελτέμι

ΙΩΑΝΝΗΣ  ΓΡΥΠΑΡΗΣ

Ποιητής

"Στο ποίημα αυτό, που ανήκει στη συλλογή Σκαραβαίοι, μπορούμε να παρακολουθήσουμε την τεχνοτροπία του Παρνασισμού, από την οποία επηρεάσθηκε ο ποιητής."

                                         *
Αδράσει ο ήλιος ο αψύς τ' ακόσιστο χορτάρι,
στο κάμα το μεσημεριανό αχνίζουν τα χαλίκια
και πριν την υστερνή δροσιά η λάβρα να τους πάρει
την αλμυρή τους μυρωδιά γύρω σκορπούν τα φύκια.

Φωλιά καμίνι αφήνοντας και της στεριάς τ' αρείκια,
παίρνουν τα φίδια, στο νερό, τις αμυναριές ζευγάρι
κι όπου διπλά καθρεφτιστά κοιμούνται τα καϊκια
μόνοι ανεμίζουν μάρμαρο τη θάλασσα οι γλάροι.

Ξάφνου κρυφός παροξυσμός το κύμα λιανοτρέμει
κι ανάρια η θάλασσα η τρωτή στο σύγκρυο μελανιάζει,
γιατί θεριό απ' ανοιχτά πλακώνει, το Μελτέμι.

Στην πρώτη ο γλάρος ρουφαλιά από ψηλά χουγιάζει
και σπάνοντας μ' αφροδροσιά το κύμα το γεμάτο,
γυρνούν τα φίδια στη στεριά κι οι σμυναριές στον πάτο.

Ιωάννης Γρυπάρης

....................................................................................................................
(από το βιβλίο «ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ - ΑΘΗΝΑ 1991)

Στον Ακροκόρινθο

Άγγελος Σικελιανός

(1884 - 1951

Σε πολλά ποιήματα του Σικελιανού η παράδοση και τα επιτεύγματα του παρελθόντος σμίγουν με την παρούσα ζωή και «με όλες τις ανάσες της ελληνικής γης» (Σεφέρης, Δοκιμές, σελ. 96). Ζούσε με τόση οικειότητα την ελληνική φύση, που την άγγιζε - βουνά, μάρμαρα, ακρογιάλια- όπως ένας βοσκός αγγίζει τα γνώριμα αντικείμενα της καλύβας του. Αυτή την αίσθηση μας δίνει και στο σονέτο του Στον Ακροκόρινθο.

Στον Ακροκόρινθο έπεφτεν η δύση
Πυρώνοντας το βράχο. Κι ευωδάτη
Φυκιού πνοή, απ’ το πέλαο, είχε αρχίσει
Να μεθά το λιγνό βαρβάτο μου άτι…

Αφροί στο χαλινάρι κι απ’ το μάτι
Τα’ ασπράδι όλο φαινόταν και να λύσει
Τη φούχτα μου, απ’ τα γκέμια του γεμάτη,
Πάλευε προς τα πλάτη* να χιμήσει…

Ήτανε η ώρα; Ήταν τα πλήθιαμύρια;
Ήταν βαθιά του πελάγου η αρμύρα;
η αναπνοή η απόμακρη του δάσου;

Α! λίγο ακόμα αν κράταε το μελτέμι,
Ήξερα εγώ πως σφίγγεται το γκέμι
Και τα πλευρά του μυθικού Πηγάσου*!

Άγγελος Σικελιανός

.................................................................................................................................................
* Πήγασος: φτερωτό άλογο του Βελλεροφόντη. Σύμφωνα με τους μεταγενέστερους μύθους ήταν το άλογο που μετέφερε τους ποιητές ψηλά πάνω από τη γη. Συμβολίζει δηλαδή την ποιητική έμπνευση.

(από το βιβλίο «ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ»
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ - ΑΘΗΝΑ 1991)

Το παρελθόν μου

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ  ΛΑΠΠΑ

Ποιήτρια

Κάποια πράγματα

παραμένουν
ίδια
ακόμη
και μετά
από χρόνια
όπως ο γνωστός
που συναντώ
κάθε φορά
που επισκέπτομαι
το Πάντειο
το Πανεπιστήμιο
στο οποίο
πέρασα
τα φοιτητικά μου χρόνια
Τώρα που ξαναέρχομαι
βλέπω τα ίδια πρόσωπα
να εργάζονται στη γραμματεία
Τα πρόσωπα των φοιτητών
που προσπορίζουν γνώση
είναι φωτεινά
και ο νους τους ευρύνεται
Τι χαρά νιώθω
αναβιώνοντας
αυτό
το παρελθόν μου
Αναμνήσεις
γεμάτες
αθωότητα
παιδικότητα
αγνότητα
στα φοιτητικά έδρανα
σταλάζουν ειρήνη
στην ψυχή
Οι καθηγητές
με τις τσάντες τους
και τα κίνητρά τους
για διδασκαλία
Όσα χρόνια
κι αν περάσουν
παραμένουν
ίδια
κάποια πράγματα.
[18 Φεβρουαρίου 2017]

Κωνσταντίνα Λάππα  
......................................................................................................
(Από: http://konstantina.freelabs.net)    Konstantina' Blog,
Ανέκδοτα ποιήματα).

Ομιλία: Ο άνθρωπος ως έκφανση του σύμπαντος κόσμου

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ / ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Ομιλία του Μεσολογγίτη Ποιητή και Δοκιμιογράφου  Σωκράτη Μελισσαράτου

στο Πολιτιστικό Σωματείο «ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ»

Το Πολιτιστικό Σωματείο “ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ” σας προσκαλεί στην ομιλία

του Ποιητή και Δοκιμιογράφου, Σωκράτη Μελισσαράτου με θέμα:

«Ο άνθρωπος ως έκφανση του σύμπαντος κόσμου»

την Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017 και ώρα 18:00

Για το Δ.Σ.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ   Μαρία Χατζηνικολάου          Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Γιώργος Σταυράκης

Πολιτιστικό Σωματείο «ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ» 

Αίθουσα εκδηλώσεων στο χώρο του Πολιτιστικού Συλλόγου «Παλαίχθων»

κάθε δεύτερη Δευτέρα του μήνα 18:00 έως 20:00 

Δ/νση: Παλλάδος 24-26, εντός στοάς – 2ος όροφος Πλατεία Ψυρρή,

Μετρό Μοναστηράκι .

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 6974 74 45 42 και 6944 32 22 64

E-mail: oikorufaioi@gmail.com

http://www.literature.gr/omilia-tou-piiti-ke-dokimiografou-sokrati-melissaratou-sto-politistiko-somatio-i-korifei/