Ο Υπάνθρωπος

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΓΕΡ. ΜΕΛΙΣΣΑΡΑΤΟΣ

Οι dromoi logotexnias, 

παραθέτουν ένα απόσπασμα από την Ποιητική Σύνθεση του ποιητή και στοχαστή Σωκράτη Μελισσαράτου "Ο Υπάνθρωπος", σελ. 16-18, Εκδόσεις Λεξίτυπον, Αθήνα 2014.

Ο πίνακας, που κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου είναι έργο του ποιητή.

"Ο Υπάνθρωπος"  (Απόσπασμα)

     [...]  Απίθανε Δυνάστη..! Σε γνωρίζω..

Σε βλέπω να ’ρχεσαι σκυφτός, κουρασμένος,

φορτωμένος το σακκίδιο της ζωής σου

αίμα γεμάτο, ψυχές νεκρές

μ’ ανεκπλήρωτα όνειρα

από άφατους δικούς σου Στόχους!

Αλήθεια τι στόχευες;

Διερωτήθηκες αν ήταν αέρας, σύννεφο, σκοτάδι,

βροχή, αχτίδα ήλιου ή το χάος.!

Εσύ έπεσες.! Ματωμένος φαίνεσαι..λυπάμαι..

Το Βέλος σε βρήκε κι ήταν το δικό σου Βέλος!

Ω..! Απίθανε Μακελάρη..

ψάχνεις τον Παράδεισο.!

Σήκω, ορθώσου, προχώρα,

αριστερά σου Παράδεισος,

δεξιά σου πάλι Παράδεισος!

Μπροστά σου άλλος Παράδεισος!

Πρόσεχε..

πίσω σου κι άλλος Παράδεισος προβάλλει!  

Τι.. με ρωτάς σε ποιον να μπεις;

Τι να σου πω..

Σε όποιον θέλεις, δεν έχουν όρια ανάμεσά τους!

Ρώτα την ψυχή σου ποιον στόχευε..

Διάλεξε εσύ..

Γνώριζε όμως ότι όλοι μαζί κάνουν

μια κόλαση άπειρη..!

Μακάβριε Μακελάρη, της Ζωής και του Πνεύματος..!

Κοιτάζω ψηλά..

Ουρανοί ησυχάζουν, άλλοι πυρακτώνονται, σβήνουν

κι άλλοι γκρεμίζονται σε αβύσσους!

Τα ύψη τρομερά, αδυσώπητα, ασύλληπτα!

Ζαλίζομαι.. παίρνω το βλέμμα..

Κάτω απ’ τα πόδια μου άστρο προβάλλει φωτεινό!

Γύρω του περιστρέφεται Πλανήτης πανέμορφος,

αργόσυρτος,  πλέει, καθρεπτίζεται, σ’ έναν ωκεανό

άστρων, χρωμάτων και ήχων!

Κάτι μου θυμίζει..ναι.!

     Κόσμος γνώριμος.. γνώριμη Γη!

Εκεί κάτω…

κάτω απ’ το Δέντρο το Ουρανόδεντρο,

    βλέπω ένα παιδί να παίζει με χώμα κόκκινο

στα χέρια!

Με τριαντάφυλλα να χτίζει σπίτια

για.. Αγγέλους!

Άγγελος το προσέχει και το πιάνει απ’ το χέρι,

μα αυτό του δείχνει τη Σκιά,

που από μέσα της βγαίνει μια Γη ματωμένη! 

 
Εγώ, ο ΄΄Αιώνας΄΄,
βλέπω πολιτείες βουβές, πολύβουες, σκοτεινές,
φωτισμένες!
Άλλες μελαγχολικές, αμίλητες, κατεστραμμένες..
Καπνίζουν ακόμη τα συντρίμμια τους!
Ένας καπνός μαύρος, φορτωμένος ψυχές που τις
ταξιδεύει αέναα..
Άλλες χαίρονται, άλλες πενθούν,
κι άλλες καίγονται.. 

 
Αχ..! Κυβερνώντες, πώς αντέχετε τη λάβα σας..!

Κόσμος τρέχει, μοχθεί, ιδρώνει..
Αγωνία και πόνος στα πρόσωπά τους!
Πέρα στον ορίζοντα η γενέτειρά μου η Ελλάδα
προβάλλει! 

Άνθρωποι ανήσυχοι, σκυφτοί, θλιμμένοι..
ψαλμωδίες, θρήνοι, καμπάνες,
ήχος λυπητερός!
Στη μέση της καρδιάς της η Σκάλα η Αθέατη,
που ανεβαίνουν οι ψυχές αγκομαχώντας
στα ουράνια..!   [...]

Σωκράτης Μελισσαράτος

.................................................................................................................................................

Απόσπασμα από την Ποιητική Σύνθεση του ποιητή Σωκράτη Μελισσαράτου "Ο  Υπάνθρωπος", σελ. 16-18, Εκδόσεις Λεξίτυπον, Αθήνα 2014.
Ο πίνακας, που κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου είναι έργο του ποιητή.