Σ ο ν έ τ ο 55

  

MICHELANGELO

Η  Δημιουργία του Αδάμ"

Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni   (Μιχαήλ Άγγελος)

Είναι διαχρονικά ένας από τους μεγαλύτερους γλύπτες και ζωγράφους όλων των εποχών! Πέραν της γλυπτικής και της ζωγραφικής ήταν και ποιητής! Η γραφή του ήταν σε μεγάλο βαθμό αυτοσαρκαστική και ειρωνική! Μόνο λίγα ποιητικά έργα του έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα και είναι ολοκληρωμένα. Ένα από τα διασημότερα έργα ζωγραφικής του είναι "Η Δημιουργία του Αδάμ", από τον κύκλο "Η Δημιουργία του Κόσμου", το οποίο φιλοτέχνησε την πενταετία 1508 - 1512.
Παρατίθεται ένα ποίημά του με τίτλο:

Σονέτο 55

Η αχόρταγη λαχτάρα αν κάποτε μου τάξει
κι άλλα πολλά χρόνια καλά σ' όσα έχω ζήσει,
ούτε τη θέλω κι όλο βάρος μου είναι η ζωή,
και πιο πολύ με τόσα μάγια που σε αδράζει.

Τι ελπίδα απ' τη ζωή, απ' τις ηδονές χαράζει;
Χαρά επίγεια, κι αν καιρό κρατήσει,
ανθρώπινη ευτυχία, που 'ναι ψυχής μεθύσι,
κακό κάνει, όσο πιο πολύ μας συναρπάζει.

Γι' αυτό, σαν ξανανιώνει εντός μου η θεία σου χάρη
πίστη κι αγάπη μ' έτοιον ζήλο θεριμένον,
που τα εγκόσμια νικά και την ψυχή στυλώνει,

σα θα με βρει η σπλαχνιά σου πιο λευτερωμένον,
τ' άγιο άπλω χέρι σου στα ουράνια να με πάρει
τι στην καρδιά μας σωστή γνώμη δε στεριώνει.

Michelangelo Buonarroti        (Μιχαήλ Άγγελος)

....................................................................................................................
Από τη Νέα Παγκόσμια ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ,  ΡΙΤΑΣ ΜΠΟΥΜΗ - Ν. ΠΑΠΠΑ, τόμ. Ε΄, σελ.2015.

Στην Ανέμη του Ήλιου

ΣΩΚΡΑΤΗΣ  ΜΕΛΙΣΣΑΡΑΤΟΣ

Στην Ανέμη του Ήλιου

Από τις εκδόσεις "Μιχάλη Σιδέρη", κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του ποιητή Σωκράτη Μελισσαράτου με τίτλο "Στην Ανέμη του Ήλιου" Ποιήματα & Πεζά.

Παρατίθεται το ποίημα με τίτλο "Στην Ανέμη του Ήλιου" από την ενότητα ΙΑ' Οι καιροί που δε σεβαστήκαμε.

Στην  Ανέμη  του  Ήλιου

Σκιά πλανιέται σε μέγα κενό,
σε εκκενώσεις βροντών και αστραπών
φορτωμένη όλα τα δόκιμα και αδόκιμα
των αιώνων!   

Το Όνειρο έγινε ελπίδα απέλπιδα,
μετοίκισε μέσα σ’ ένα σμήνος ψυχές
στου Άδη τα δώματα!
Εκεί κάτω στων Σκιών το ζόφο
σαν σιντριβάνι δακρύων ψυχές αιμάσσουσες
ποτίζουν τα κρίνα τα ανθρώπινα.
Καρτέρι θανάτου έστησαν οι μέρες
στις σκοτεινές φωλιές του νου μας..
κι ο Χρόνος έσβησε των σηματωρών τα βήματα
τα ελπιδοφόρα!

Τώρα Οργή οργώνει τις ψυχές μας
και τ’ άροτρα χαρακώνουν των ημερών
την ευτυχία την πρότερη..!
Πόσες θύμησες αγάπης και συμπόνιας ..
Πόσοι αγώνες για του ανθρώπου τα ψηλά Ιδανικά!
Πόσο αίμα χυμένο
για ιδέες, αξίες κι αρχές!
Όλα στάχτη απ’ των βαρβάρων το πέρασμα!
Πόλεμοι, μνημόνια, πείνα και θάνατος..
Σφραγίδα στις ζωές  και το Νου μας!

Κι η τροχαλία του Κόσμου γυρίζει
τρίζοντας, σκουριασμένη, ξεχασμένη
στης σκουριάς της την ταπεινωμένη όψη!
Μόνη ελπίδα.. του Ήλιου το νήμα
το τυλιγμένο στην ανέμη των πραγμάτων..
γυρίζει την Τροχαλία του Κόσμου
δίνοντας ελπίδα ζωής στη μνήμη του «γίγνεσθαι»!

Ποιος  αετός  δυσθεώρητος
θα  ξεκρεμάσει την αγχόνη, θα ραμφίσει το θάνατο
κι απ’ το αίμα του ν’ αναστηθούν τα Κρίνα,
τα ανθρώπινα! 
                                                     (Σελίδα 118)

Σωκράτης Μελισσαράτος

Ένας Μεγάλος Ελληνιστής και Φιλέλληνας.

«ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ» ο Θεσσαλός,

ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ, Τεύχος 52, σελ. 33, Απρίλιος-Μάιος-Ιούνιος 2016 .

Δύο από τους βασικούς συντελεστές των δρώμενων κατά τον εορτασμό της XVI Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης UNESCO 2016 σε διάφορες πόλεις της Πολωνίας από 29 Μαρτίου έως 2 Απριλίου 2016, ήταν ο Πολωνός Ποιητής, Μεταφραστής και Διπλωμάτης Paweł Krupka. και ο γνωστός Έλληνας Στοχαστής, Ποιητής και Δοκιμιογράφος  Σωκράτης Μελισσαράτος.

Paweł Krupka

Διδάκτωρ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Τμήμα Νεοελληνικής Φιλολογίας.

Ένας Μεγάλος Ελληνιστής και Φιλέλληνας.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
του Ποιητή και Δοκιμιογράφου Σωκράτη Μελισσαράτου (Sokratis Melissaratos)

στο περιοδικό «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ» ο Θεσσαλός.

Στο φιλόξενο, αλλά περιορισμένο χώρο του περιοδικού «ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ» "ο Θεσσαλός" και μετά από ερώτηση του κ. Θάνου Αθανασόπουλου, Διευθυντή του περιοδικού, για το ταξίδι μου στην Πολωνία ως προσκεκλημένος της Πολωνικής Επιτροπής για τη XVI Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης UNESCO 2016- Πολωνία, μου δίνεται η ευκαιρία να αναφερθώ στην Προσωπικότητα του κ. Paweł Krupka Όσα κι αν λεχθούν για το ανθρώπινο, Συμπαντικό Μεγαλείο της ψυχής του και την Πνευματική, Ποιητική και Ουμανιστική ποιότητα, που τον διέπουν θα είναι φτωχά!

Ο Paweł Krupka γεννήθηκε στην Πολωνία. Είναι φιλόλογος, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Βαρσοβίας και διδάκτωρ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Τμήμα Νεοελληνικής Φιλολογίας. Εξασκεί το επάγγελμα του διπλωμάτη. Είναι ποιητής, διηγηματογράφος, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, βιβλιοκριτικός και τραγουδοποιός. Υπήρξε αθλητής και συμμετέχει στο Ολυμπιακό Κίνημα στον Πολιτιστικό κλάδο. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός. 

Εκτός από την πατρίδα του αγαπάει πολύ την Ελλάδα την θεωρεί δεύτερη πατρίδα του.! Δύο Χώρες, που πιστεύουν στις πανανθρώπινες Αξίες και τις υψηλές Ιδέες. Ενστερνίστηκε όλα τα μεγάλα τους «Πιστεύω» και «Ιδεώδη» και με αυτά προχωρεί στη ζωή διανοίγοντας ως Δάσκαλος και Παιδαγωγός με το παράδειγμά του και τη διδαχή του, τις ατραπούς σε λεωφόρους για τις νέες γενιές, τόσο της Χώρας του, όσο και του Κόσμου ! 

Είναι μια εξαίρετη Προσωπικότητα στο Πνευματικό, Πολιτιστικό και Πολιτισμικό «Γίγνεσθαι» της Χώρας του, όπως και στον Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Πνευματικό χώρο! 

Πήγα στην όμορφη Πολωνία μετά από πρόσκλησή του, καθώς και του Προέδρου της Πολωνικής Επιτροπής κ. Aleksander Nawrocki ως προσκεκλημένος, μαζί με την ποιήτρια κ. Λίζα Βραχοπούλου, ως συμμετέχουσα σε Ελληνο-πολωνική Ποιητική Ανθολογία, για τον εορτασμό της XVI Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης 2016 υπό την αιγίδα της UNESCO , καθώς και για την παρουσίαση από τον κ. Pawel Krupka του βιβλίου μου «Της Φύσης ο Λόγος» - “Gtos Natury” σε τέσσερα Πολιτιστικά Κέντρα Πολωνικών πόλεων.. Zyrardow, Warszawa, Staszowa, Lomianki, από 30 Μαρτίου έως 02 Απριλίου 2016. 

Η Πολωνική έκδοση του βιβλίου, «μετάφραση Ιoanna Nahorskiej, είχε προετοιμαστεί για την XVI Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης UNESCO 2016» από τη διοργανώτρια αρμόδια Επιτροπή όπως αναγράφτηκε στον Ημερήσιο και Ηλεκτρονικό Τύπο της Πολωνίας καθώς και στην εσωτερική σελίδα -3- του βιβλίου. Τη γενική επιμέλεια του βιβλίου την είχε ο κ. Pawel Krupka και την εξαίρετη έκδοσή του έκανε ο κ. Aleksander Nawrocki! 

Στις ίδιες εκδηλώσεις παρουσιάστηκαν από τον κ. Aleksander Nawrocki το περιοδικό POEZIA και η Ελληνο-πολωνική Ανθολογία, στην οποία συμμετέχουν οι εκλεκτοί Έλληνες ποιητές: Μόσχος Κεφάλας, Γιάννης Καρύτσας, Αλέξανδρος Σερενές, Νίκος Αλιμπράντης, Τούλα Μπούτου, Δημήτρης Πιστικός, Σωκράτης Μελισσαράτος, Ελένη Πίππα, Γιώργος Πετρόπουλος, Δημήτρης Δημητριάδης, Λίζα Βραχοπούλου, Γιώργος Κίσσας. 

Ο Paweł Krupka, είναι ένας μεγάλος Ελληνιστής και Φιλέλληνας! Ένας ακάματος πνευματικός άνθρωπος, που αν και ως χαρακτήρας είναι χαμηλών τόνων, είναι παμμέγιστος με την ποικίλη πνευματική προσφορά του στα Γράμματα και τις Τέχνες στην Ελλάδα και τη Χώρα του.. αλλά και στον Ευρωπαϊκό χώρο του πνεύματος ως λογοτέχνης και της διπλωματίας ως Κρατικός Λειτουργός! Καταξιωμένος διεθνώς ως λογοτέχνης, ποιητής, μεταφραστής και διπλωμάτης σε εκπλήσσει με την απλότητά του και την καλοσύνη του! Αυτό είναι ίδιον γνώρισμα «Μεγάλων Ανθρώπων»! Η βιβλιογραφική παρουσία του, η Μουσική του παιδεία, οι συνεργασίες του με διεθνείς Ανθολογίες, λογοτεχνικά περιοδικά Πολωνικά, Ελληνικά και διεθνή και η αγάπη του στην Ιδέα για κάθε Ωραίο, Μεγάλο και Αληθινό είναι αυτά, που τον καταξιώνουν ως Άνθρωπο-Οντότητα μέσα στην Κοινωνία των συνανθρώπων του! 

Ο Paweł Krupka, στις εκδηλώσεις εκτός από τις εισηγήσεις του δε σταμάτησε να μιλάει για την Ελλάδα, την ποίησή της, τις ομορφιές της και να ερμηνεύει Ελληνικά τραγούδια, των Θεοδωράκη, Χατζιδάκι κ. α. Ελλήνων συνθετών. Δεν έπαψε να μιλάει για Ελύτη, Σεφέρη, Καζαντζάκη και την μελοποιημένη ποίησή τους. Μέρες και ψυχές γεμάτες Ελλάδα, με απαγγελία και μουσική να διαχέονται στις αίθουσες των Πολιτιστικών Κέντρων και το Πνεύμα της να αιωρείται στο χώρο και να φέρνει θύμησες χρόνων περασμένων.! 

Ο εξαίρετος  Paweł Krupka φρόντιζε, ώστε το κλίμα των ωραίων αυτών εκδηλώσεων να μη χάνει ούτε στιγμή κάτι από την Ελληνική του μαγεία! 

Έρχονταν στιγμές, που άθελα η θλίψη πλάκωνε την ψυχή σε όλες τις εκδηλώσεις, κατά την παραμονή μου στην Πολωνία, για την XVI Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης UNESCO 2016, σκεπτόμενος τους αγώνες κάποιων ξένων πνευματικών ανθρώπων γι’ αυτή τη Χώρα, που λέγεται Ελλάδα, τη Χώρα των Θεών, των Ηρώων και του Πνεύματος, σε αντίθεση με πολλούς Έλληνες πολιτικούς και άλλους, που δε διστάζουν (γιατί άραγε;) να τη ρίξουν στην ανυποληψία και την καταστροφή! 

Στην Πολωνία διαπίστωσα πόσο μεγάλη Αξία και απήχηση έχει η ρήση του Μεγάλου Γκαίτε: «Ότι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο είναι η Ελλάδα για την Οικουμένη»! 

Αυτό ακριβώς μας θύμιζε κάθε ώρα και στιγμή ο Μεγάλος Ελληνιστής και Φιλέλληνας  Paweł Krupka!

Ο πολύπλευρος λογοτεχνικός του λόγος με την πληρότητά του είναι ενσωματωμένος στις Ποιητικές Συλλογές, α) «Μαθητής του Ήλιου» (2003), β) «Να γενώ Έλλην» (2004, Ελληνο-πολωνική έκδοση), γ) «Το Κρουπ Σονέττο» (2005), δ) «Ποιητική ιστορία της πυγμαχίας» (2008), στ) «Τα αρχικά μου» (2009), ζ) «Προσκυνητής της Μεγάλης Ελλάδος» 2013, Ιταλο-πολωνική έκδοση) και ένα βιβλίο Συλλογής αφηγημάτων με τίτλο «Για μας τους Παγκοσμιοποιημένους» (2007).

Οι δύο Ποιητικές του Συλλογές, «Να γενώ Έλλην» (2004) και Προσκυνητής της Μεγάλης Ελλάδος (2013), που αναφέρονται στην Ελλάδα, μαζί με τα τακτικά του ταξίδια στη Χώρα μας για λογοτεχνικές δραστηριότητες, δείχνουν τη μεγάλη αγάπη του για την Ελλάδα, στην οποία έζησε, γνώρισε τον πολιτισμό της και πήρε το Διδακτορικό της Νεοελληνικής Φιλολογίας από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. 

Για μεγάλο χρονικό διάστημα δίδαξε στο Pracownia Studiów Helleńskich // Filologia Nowogrecka, Wydział "Artes Liberales", Universytet Warszawski . . 

(Εργαστήριο Ελληνικών Σπουδών // Νεοελληνικής Φιλολογίας, Τμήμα "Artes Liberales", Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας.) . 

Δεν ήταν λίγες οι φορές, που με συνεπήραν οι σκέψεις και νόμιζα ότι βρισκόμουνα στην Ελλάδα! Πρέπει να ζήσεις και να συγχρωτιστείς, έστω για λίγο, κάποιον Λαό για να καταλάβεις, πόσο φιλικά αισθάνεται για σένα και τη Χώρα σου! Η Αγάπη των Πολωνών Πνευματικών ανθρώπων για τους Έλληνες , αλλά περισσότερο για τη Χώρα μας και το Πνεύμα της, αγγίζει τα όρια της Λατρείας.. αυτό τουλάχιστον διαπίστωσα τις λίγες ημέρες, που έζησα στην όμορφη Πολωνία! 

Για τον  Paweł Krupka, κανένας Ύμνος-Τραγούδι-Ποίημα δεν είναι δυνατόν να μας κάνει να νιώσουμε την αγάπη, που νιώθει για τη Χώρα μας, τους αρχαίους προγόνους μας και τον Πολιτισμό τους αλλά και τους σύγχρονους Πνευματικούς Έλληνες για τις μεγάλες τους Αξίες και τα υψηλά Ιδεώδη, που μεταλαμπάδευσαν και μεταλαμπαδεύουν στις νέες γενιές του Κόσμου! 

                                                                                                                       Αθήνα 26 Μαϊου 2016

Σωκράτης Μελισσαράτος

........................................................................................................................................................

Αναδημοσίευση από το περιοδικό ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ  Ο Θεσσαλός, ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ, Τεύχος 52, σελ. 33, Απρίλιος-Μάιος-Ιούνιος 2016 .

Ο νέος κολοσσός

EMMA LAZARUS
(1849 - 1887).

Ήταν ποιήτρια από τη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ. Αξιοσημείωτο ποίημά της "Ο νέος κολοσσός"




Ο νέος κολοσσός
Δεν μοιάζει με τον μπρούτζινο τον κολοσσό της Ρόδου
Που τα κυρίαρχα σκέλη του σε δυο μεριές πατούσαν,
Εδώ στις πύλες του ωκεανού τις δυτικές θα στέκει
Μ΄ αντρογυναίκα με πυρσό, που αντίς για φλόγα υψώνει
Την αστραπή αιχμάλωτη, και τ' όνομά της: Μάνα,
Μητέρα των εξόριστων. Από το φάρο - χέρι της 
Φωτοβολάει ως πέρα παγκόσμιο καλωσόρισμα
Και μ' ένα βλέμμα ήρεμο στ' απάνεμο λιμάνι
Δεσπόζει που δυο δίδυμες πόλεις τον περιζώνουν.
"Κρατήστε εσείς τις τελετές Χώρες Παλιές", κραυγάζει.
"Δώστε σε μένα τους φτωχούς, τους καταφρονεμένους σας
Που τσάκισαν οι συμφορές και λαχταρούν γι' ανάσα
Ελεύθερη, στείλε μου εδώ τους ανεμοδαρμένους,
Τους άστεγους, τους ναυαγούς κι όλο τ' ανθρωπολόι 
Που περισσεύει ανέλπιδο στις σκυθρωπές ακτές σας.
Πίσω απ' την πύλη τη χρυσή τη λάμπα μου ανυψώνω".

Emma Lazarus (Έμμα Λαζάρους)
.............................................................................................................

(Από τη Νέα Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία, τόμ. Γ΄, σελ. 1128, Ρίτας Μπούμη - Ν. Παπά. Εκδόσεις Διόσκουροι - Αθήνα, αχρονολόγητο).

Ο Ξωτικοβασιλιάς

 Johann Wolfgang von Goethe

  Johann Wolfgang von Goethe (Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε), ήταν Γερμανός ποιητής, μυθιστοριογράφος, δραματουργός, θεωρητικός της Τέχνης και επιστήμονας. Ένα από τα μεγαλύτερα Λογοτεχνικά και Πνευματικά αναστήματα όλων των εποχών!

Ο Ξωτικοβασιλιάς

Ποιος μες στην άγρια νυχτιά σαν άνεμος καλπάζει;

Ένας πατέρας που τον γιο του αγκαλιά κρατά

Κρατάει το αγόρι του σφιχτά και το σκεπάζει

Με ασφάλεια και θαλπωρή, ήρεμα και ζεστά.

Γιε μου, γιατί το πρόσωπο σου κρύβεις μ’ αηδία;

Πατέρα μου, δεν είδες τον Ξωτικοβασιλιά;
Δεν πρόσεξες το στέμμα του, το σκήπτρο, τον μανδύα;
Είναι η ομίχλη μοναχά, μόνο η συννεφιά.

Έλα μαζί να φύγουμε αγόρι μου καλό

Έλα και τα πιο όμορφα θα παίξουμε παιχνίδια

Άνθη γλυκά, πολύχρωμα στολίζουν τον γιαλό

Και θα σου ‘δώσει η μάνα μου, ολόχρυσα στολίδια

Πατέρα μου δεν πρόσεξες; Δεν άκουσες πατέρα;

Ο βασιλιάς των Ξωτικών μιλάει μες στη βραδιά

Ησύχασε αγόρι μου, άκουσες τον αέρα

Που πιάστηκε στις φυλλωσιές και τρέμουν τα κλαδιά

Η πιο όμορφη κόρη μου πιστά σε περιμένει

Θέλεις, αγόρι μου γλυκό, με μένανε να ‘ρθεις;

Κι ένα τραγούδι θα σου πει με μουσική θλιμμένη

Και θα χορέψει ένα χορό μέχρι να κοιμηθείς

Πατέρα μου, Πατέρα μου, στ’αλήθεια δεν κοιτάζεις

Οι κόρες Του, τα ξωτικά μου ρίχνουνε ματιές

Αγόρι μου, Αγόρι μου, σου λέω μην τρομάζεις

Είναι μονάχα οι σκιές που ρίχνουν οι ιτιές

Σε αγαπώ τόσο πολύ, πανέμορφό μου αγόρι

Πατέρα μου ο Βασιλιάς πλησίασε ξανά

Θα ‘ρθεις μαζί μου κι αν δεν θες θα έρθεις με το ζόρι

Με πλήγωσε ο Βασιλιάς, και η πληγή πονά

Τρομάζει ο πατέρας του, στον έρημο το δρόμο

Κρατάει το παιδί σφιχτά και τρέχει πιο γοργά

Κι έφτασε στο καλύβι του μ’ ένα μεγάλο τρόμο

Μα το παιδί του πέθανε κι είναι πολύ αργά

  Johann Wolfgang von Goethe   (Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον  Γκαίτε)

Τραγούδι

      Maurice Maeterlink  (Μωρίς Μαίτερλινκ)  

Γαλλόφωνος Βέλγος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και δοκιμιογράφος. Το 1911 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τα κύρια θέματα του έργου του είναι ο θάνατος και το νόημα της ζωής

Χρόνια τον ζητώ αδελφές μου

που να ΄χει κρυφτεί;

Χρόνια περπατώ αδελφές μου

και δε λέει να 'ρθει..

Χρόνια περπατώ αδελφές μου

κι έχω κουραστεί

Ήτανε παντού αδελφές μου

κι έχει πια χαθεί.

Απελπίστηκα αδελφές μου

πάρτε τα προικιά

Βράδυασε πολύ αδελφές μου

και πονώ βαθιά

Στον ανθό είστε αδελφές μου

μιας ζωής χρυσής.

Πάρτε το στρατί αδελφές μου

ψάξετε κι εσείς...

Maurice Maeterlink    (Μωρίς Μαίτερλινκ)

Ελεγείο

PERCY  BYSSHE   SHELLEY

(Πέρσεϋ Μπάις Σέλλεϋ)

Ελεγείο

Φουρτουνιασμένος άνεμος που σκούζει και φωνάζει
Λύπη πολύ λυπητερή για να γενεί τραγούδι
Άνεμος άγριος που άθυμα πνίγει και συννεφιάζει
Από καμπάνες νεκρικές όλη τη μακριά νύχτα
Μπόρα πολύ λυπητερή που τα κλωνάρια σπάζει,
Βαθειές και μυστικές σπηλιές, ρέματα και λιθάρια
Κλαίνε και δέρνονται όλα τους για τ' άδικα του κόσμου. (1822)

                                         *
Ελεγείο

Αγριεμένε αέρα που θρηνείς,
πόνε πολύ λυπητερέ για να σε τραγουδήσω,
αγέρα που λυσσομανάς όταν το σύννεφο
το σκοτεινό μουγγρίζει ολονυχτίς,

Μπόρα λυπητερή που μάταια κλαις,
δάση γυμνά με τ' ανεμόδαρτα κλαδιά σας,
βαθειές σπηλιές και μαύρε ωκεανέ,
για τ' άδικο που γίνεται στον κόσμο να θρηνείτε.

Percy Bysshe Shelley     (Πέρσεϋ Μπάις Σέλλεϋ)

................................................................................................................

(Από τη Νέα Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία, τόμ. Γ΄, σελ. 1031, 1034, Ρίτας Μπούμη - Ν. Παπά. Εκδόσεις Διόσκουροι - Αθήνα, αχρονολόγητο).

Γη ομοιότητά μου

WALT  WHITMAN

(Γουώλτ Ουΐτμαν)

Ο Γουώλτ Ουίτμαν (1819-1892), ήταν ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς και ποιητές. Κυριότερο έργο του αποτελεί η ποιητική συλλογή Φύλλα Χλόης.

Γη ομοιότητά μου

Γη πανομοιότυπό μου

μολονότι φαίνεσαι τόσο απαθής, πλατιά και σφαιρική

τώρα υποπτεύομαι πως αυτό δεν είναι όλο

τώρα υποπτεύομαι πως υπάρχει κάτι

άγριο σε σένα για να εκραγεί,

γιατί ένας αθλητής είναι ερωτευμένος μαζί μου

κι εγώ μ' αυτόν,

αλλά υπάρχει κάτι άγριο και τρομερό μέσα μου

γι' αυτόν να εκραγεί.

Δεν τολμώ να το πω με λόγια ακόμα

ούτε και σ' αυτά τα τραγούδια..

                                   *

Σ' αυτούς που απέτυχαν

Σ' αυτούς που απέτυχαν σε πλατιές εμπνεύσεις

στους άγνωστους στρατιώτες που έπεσαν στο

μέτωπο από μολύβι 

στους ήρεμους αφοσιωμένους μηχανικούς

- στους φλογερούς ταξιδιώτες - στους πιλότους

εκεί στα πλοία τους,

σ' ένα σωρό τραγούδια και εικόνες

χωρίς αναγνώριση - θα ύψωνα 

ένα δαφνοσκεπασμένο μνημείο ψηλό και

ψηλότερο απ' όλα - Σε όλους που

έπεσαν πρόωρα 

κυριευμένοι από κάποιο παράξενο

πύρινο πνεύμα

ηττημένο από ένα πρόωρο θάνατο.   

Walt Whitman    (Γουώλτ Ουΐτμαν)

..............................................................................................................................................
(Από τη Νέα Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία, τόμ. Γ΄, σελ. 1156, 1157, Ρίτας Μπούμη - Ν. Παπά. Εκδόσεις Διόσκουροι - Αθήνα, αχρονολόγητο). 

Στου χωροχρόνου τη ροή - Παρουσίαση βιβλίου του Σωκράτη Μελισσαράτου

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΓΕΡ. ΜΕΛΙΣΣΑΡΑΤΟΣ

(Ποιητής)

Την Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010 και ώρα 7.00 μ.μ. στην αίθουσα Λόγου και Τέχνης στη Στοά του βιβλίου, παρουσιάστηκε με επιτυχία το βιβλίο του Σωκράτη Μελισσαράτου, «ΣΤΟΥ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΥ ΤΗ ΡΟΗ» από την Αιτωλική Πολιτιστική Εταιρία, την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών και τον Σύλλογο Νεοχωριτών (Αττικής).

Για το βιβλίο μίλησαν οι: Δημήτρης Καραμβάλης, Ποιητής - Συγγραφέας – Κριτικός λογοτεχνίας, Μαρία Ράλλη - Υδραίου, Φιλόλογος, Ποιήτρια – Κριτικός Λογοτεχνίας. Χαιρετισμό απεύθυνε ο Παύλος Ναθαναήλ Πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε η Αριάδνη Μποζίκη, Φοιτήτρια στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π. 

Την εκδήλωση συντόνιζε ο Παναγιώτης Κοντός, Καθηγητής Γλωσσολογίας (της φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών).

Σωκράτης Μελισσαράτος

Κόρη των Αθηνών

CEORGE GORDON BYRON

(Τζώρτς Γκόρντον Μπάυρον)

Ο σφοδρός έρωτας του λόρδου Βύρωνα για τη 13χρονη Ελληνίδα από του Ψυρρή. Το ποίημά του που την πέρασε στην αθανασία... 

Στο κέντρο της Αθήνας, στη σημερινή περιοχή του Ψυρρή, στην οδό Αγιάς (σημερινή Αγίας Θέκλας), βρισκόταν το αρχοντικό της οικογένειας Μακρή.

Ο πατέρας της οικογένειας, Προκόπης Μακρής, ήταν ο πρόξενος της Αγγλίας στην Αθήνα και ζούσε στο αρχοντικό του με τις γυναίκες της ζωής του. Τη σύζυγο του Θεοδώρα και τις τρεις κόρες του. Όταν πέθανε ο άντρας της, η Θεοδώρα, για να τα βγάλει πέρα οικονομικά και να μεγαλώσει τις τρεις κόρες της, άρχισε να νοικιάζει κάποια δωμάτια του σπιτιού σε ξένους, που επισκέπτονταν την Αθήνα. Το αρχοντικό αποτελούνταν από δύο κτίσματα κι έτσι χωρούσαν άνετα εκείνη, τα κορίτσια και οι τουρίστες....

1

Το σπίτι της κόρης των Αθηνών

(σκίτσο του Ν. Βέλμου

Ο λόρδος Βύρων στο αρχοντικό

Τα Χριστούγεννα του 1809, ο λόρδος Βύρων βρέθηκε στην Αθήνα, όπου έμεινε για δέκα εβδομάδες.

Έμεινε σε ένα από τα δωμάτια της οικίας Μακρή καθώς, λόγω της ιδιότητας του πατέρα τους, οι γυναίκες της οικογένειας μιλούσαν αγγλικά, κάτι εξαιρετικά σπάνιο για την εποχή και έτσι μπορούσαν άνετα να συνεννοηθούν με τον νέο «ενοικιαστή» τους. 

Κατά την παραμονή του στην οικία Μακρή, ο λόρδος Βύρων ήρθε σε επαφή με τη δεκατριάχρονη, τότε, κόρη της οικογένειας, Τερέζα. Η Τερέζα ήταν μια πανέμορφη μελαχρινή κοπέλα. Η παρουσία της μάγεψε τον λόρδο ο οποίος την ερωτεύτηκε. Λέγεται πως όταν την είδε, είπε στον φίλο του, Ρόμπερτ, που ήταν μαζί του, «κοίτα Ρόμπερτ, μια από τις Καρυάτιδες ζωντάνεψε». ... 

2

Ελαιογραφία της κόρης των Αθηνών

Ο έρωτάς τους ήταν πλατωνικός, αλλά ενέπνευσε τον Βύρωνα. Για χάρη της Τερέζας έγραψε το ποίημα «κόρη των Αθηνών», που κάθε στροφή του τελειώνει με τη φράση «ζωή μου σ’ αγαπώ». Παρά την ποιητική ερωτική εξομολόγηση του Βύρωνα, ο έρωτας έμεινε ανεκπλήρωτος.

                                                        3

Το αρχοντικό, όμως, μετονομάστηκε σε «σπίτι της κόρης των Αθηνών». Η Τερέζα, μετά την αναχώρηση του Βύρωνα, συνέχισε τη ζωή της. Λίγα χρόνια αργότερα παντρεύτηκε, τον τότε Άγγλο πρόξενο των Αθηνών. Η οικία, που είχε πλέον το όνομα που της έδωσε ο Βύρων, μετά την ελληνική επανάσταση εγκαταλείφθηκε και στη δεκαετία του 1970 γκρεμίστηκε. Έμεινε, όμως, το ποίημα του λόρδου, να θυμίζει τον έρωτά του για την «Κόρη των Αθηνών»....

Κόρη των Αθηνών

Κόρη γλυκιά των Αθηνών, σε τούτη δω του αποχωρισμού την ώρα, δώσε, ώ! 

δώσε πίσω την καρδιά μου, π’ αποχωρίστηκε από το στήθος το δικό μου ή πάρε ό,τι απόμεινε 

και κράτησέ το. 

Πριχού να φύγω άκουσε τον όρκο τον δικό μου:

-Ζωή μου, σ’ αγαπώ! 

Μα τα μαλλιά τ΄ατίθασα , τα γλυκανεμισμένα ‘πο τον αγέρα του Αιγαίου,

Μα τα βλέφαρά σου που με τα κατάμαυρα ματόκλαδα αγγίζουν τα τρυφερά τα μάγουλα τα ροδοβαμμένα. 

Μα τα ελαφίσια τ’ ‘αγριωπά τα μάτια σου,

-Ζωή μου, σ’ αγαπώ! 

Μα τα χείλη σου, που λαχταρώ με πόθο, Μα τη λιγνή τη μέση σου, που ‘ναι σα δαχτυλίδι. 

Μα τα λουλούδια που μιλούν κάλλιο από κάθε λέξη. 

Μα της αγάπης τη χαρά, που γίνεται μαζί και λύπη :

-Ζωή μου, σ’ αγαπώ! 

Κόρη γλυκιά των Αθηνών, Σ΄ αφήνω γεια και φεύγω, μα μη με ξεχνάς 

Σαν είσαι μοναχή να με συλλογάσαι. 

Τι κι αν πηγαίνω μακριά κι αν φεύγω για την Πόλη μου ΄χει η Αθήνα την καρδιά και την ψυχή

σκλαβώσει. 

Αγάπη τέτοια σώνεται; 

-Ζωή μου, σ’ αγαπώ!... 

George Gordon Byron   (Τζώρτς Γκόρντον Μπάυρον)

........................................................................................................

(Αναδημοσίευση από www.mixanitouxronou.gr)