Ελεγείο

PERCY  BYSSHE   SHELLEY

(Πέρσεϋ Μπάις Σέλλεϋ)

Ελεγείο

Φουρτουνιασμένος άνεμος που σκούζει και φωνάζει
Λύπη πολύ λυπητερή για να γενεί τραγούδι
Άνεμος άγριος που άθυμα πνίγει και συννεφιάζει
Από καμπάνες νεκρικές όλη τη μακριά νύχτα
Μπόρα πολύ λυπητερή που τα κλωνάρια σπάζει,
Βαθειές και μυστικές σπηλιές, ρέματα και λιθάρια
Κλαίνε και δέρνονται όλα τους για τ' άδικα του κόσμου. (1822)

                                         *
Ελεγείο

Αγριεμένε αέρα που θρηνείς,
πόνε πολύ λυπητερέ για να σε τραγουδήσω,
αγέρα που λυσσομανάς όταν το σύννεφο
το σκοτεινό μουγγρίζει ολονυχτίς,

Μπόρα λυπητερή που μάταια κλαις,
δάση γυμνά με τ' ανεμόδαρτα κλαδιά σας,
βαθειές σπηλιές και μαύρε ωκεανέ,
για τ' άδικο που γίνεται στον κόσμο να θρηνείτε.

Percy Bysshe Shelley     (Πέρσεϋ Μπάις Σέλλεϋ)

................................................................................................................

(Από τη Νέα Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία, τόμ. Γ΄, σελ. 1031, 1034, Ρίτας Μπούμη - Ν. Παπά. Εκδόσεις Διόσκουροι - Αθήνα, αχρονολόγητο).