Στων Μαρτύρων τη Γη

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΡΑΤΟΣ

(Ποιητής)

                Ταπεινό δαφνοστέφανο               για την 200η Επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας του Έθνους μας.

***

Στη Μνήμη των Ηρώων που θυσιάστηκαν κατά την Έξοδο των Πολιορκημένων Μεσολογγιτών στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821.

Η Έξοδος του Μεσολογγίου (Απρίλιος 1826)

Η Θυσία του Χρήστου Καψάλη, πίνακας του Θεόδωρου  Βρυζάκη.

 «..Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον  από τούτο το αλωνάκι»! *

Στων Μαρτύρων τη Γη 

Το βλέμμα χαμηλά κρατάτε 

Εσείς διαβάτες, προσκυνητές 

Στην Ιερή των Μαρτύρων τη Γη! 

Δέος, Τιμή και Στοχασμός.. 

Σιωπή, Μνήμη και Δόξα!

                   ***

Όπου κι αν στρέψω το βλέμμα,                                                                    σκίρτημα ονείρου μακρινό σηκώνει                                                          θάλασσες από Μνήμες!                                                                            Πνεύμα αγώνα μετέωρο Φωτεινό                                                                πυρπόλησε τις ψυχές του Μεσολογγίου!

Ο άνεμος ταξίδευε 

τις φωνές των πολιορκημένων! 

Η ανάσα του αύρα δροσερή, σκόρπιζε 

τους ηδονικούς παλμούς τού αγώνα 

στο σώμα της Αιτωλίας Χώρας.. 

Πολύτιμη αύρα, που ταξιδεύει σαν κύμα, 

όπου οι ηρωικές μορφές της ζούνε αέναες! 

Αντανάκλαση Φωτός 

αιωνίου καλέσματος διαχέεται 

απ’ το βάθος των πραγμάτων της Ιερής Πόλης, 

για Ανεξαρτησία των υπόδουλων λαών!

Σε τούτη τη Γη ρίζωσε η Ελευθερία 

και βγήκαν σπόροι που άνθισαν 

κι απ’ τους Ανθούς 

πνεύματα ξεφύτρωσαν αθάνατα, 

που άφησαν στίγμα ανεξίτηλο 

στη μνήμη των αιώνων!

Εδώ πάλλονται πράξεις

ανδρείας, αυταπάρνησης και Θυσίας..

αρμονία Κοσμική υψίστου κάλλους!

Ελευθερία! Θεόσταλτος έρωτας

σε αδούλωτα πνεύματα.. Ελεύθερες ψυχές

γέννησαν κι έπλασαν της Αιτωλίας τα χώματα..

Ψυχές Ηρώων.!

Τιμή και Δόξα

για όποια πατρίδα γεννάει ήρωες!

Έξοδος.!

Κραυγή πανανθρώπινη

απ’ τα στήθη αδούλωτων

κι ο πυρσός πυρωμένο δόρυ

πυρπόλησε την πόλη!

Όλα σκοτεινά, θλιμμένα, ματωμένα..!

Ο Σταυρός βαρύς

για « Ελεύθερους Πολιορκημένους»!

Τ’ άστρα χαμήλωσαν θωρώντας τους..

και ταπεινά υποκλίθηκαν

μπροστά στο Μεγαλείο, το άφατο!

Ήρθε η Δόξα

στων Ηρώων τον Τόπο

και με στεφάνι αιώνιο

την πόλη στεφάνωσε..!

Λάμψη ουράνια τους έλουσε!

Ταξιδευτές αέναοι..

πήραν το δρόμο της Κοσμικής τους πορείας..

Με φως αστρικό οι αιώνες

τις ψυχές τους τύλιξαν!

Φέγγος θνητών αθάνατων η αρετή της Ανδρείας!

Στους ουρανούς του Κόσμου

Ελευθερίας σύμβολο,

φέγγει το Μεσολόγγι!

Ταξιδευτή.. όταν περάσεις από Κει,

στην Ιερή των μαρτύρων τη Γη

θα νιώσεις..

ψυχές να πετούν στον Κήπο των Ηρώων,

να κατεβαίνουν απ’ τα ουράνια

σαν λευκές οπτασίες!

Θα δεις.. την Ελευθερία να αιωρείται

πάνω στης λιμνοθάλασσας το τζάμι,

που φως ανέσπερο την φωτίζει!

Θα δεις κι έναν Παράδεισο μπροστά σου,

με ματωμένα, ακτινοβόλα όντα, να βαδίζουν

στους δρόμους της «Αιώνιας Επιστροφής»! **

Σωκράτης Μελισσαράτος,

…………………………………………………....................................................................................
Σημ.

*     Διονύσιος Σολωμός, «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» - Σχεδίασμα Α.
**   Σωκράτης Μελισσαράτος, «Στα Κράσπεδα της Αιτωλίας Χώρας», Έκδοση Β΄, σελ. 37-41,             Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων Χάρη Πάτση, Αθήνα 2016.

*** Γιώργος Πετρόπουλος, Ανθολόγιον Ελευθερίας, Ποιήματα για το ένδοξο 1821, σελ. 117-121,         ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ,  Α΄  ΕΚΔΟΣΗ 2020