Υ μ ν ο ς σ τ η ν Ή ρ α

ΣΑΠΦΩ  Η  ΛΕΣΒΙΑ

(630 - 590 π. Χ.)

Ύ μ ν ο ς  στην  Ή ρ α

      "Στο ποίημα αυτό η Σαπφώ προσκαλεί την Ήρα να την βοηθήσει για κάποιο σκοπό που δεν γνωρίζουμε. Το κείμενο διαθέτει όλα τα τυπικά στοιχεία ενός κλητικού ύμνου: την αίτηση να έρθει η θεότητα στο ακριβές μέρος, όπου στέκεται ο θνητός (στ. Ι), την παράκληση για ευμένεια και υποστήριξη  (ΙΙ), την επίκληση μιας προηγούμενης περίπτωσης, κατά την οποία βοήθησε η θεά (3-12).

Η Σαπφώ αρέσκεται να συγκρίνει τις ερωτικές της δυσκολίες με ανάλογες επικές - μυθικές καταστάσεις. Εδώ το μυθικό παράδειγμα είναι φανερό και στις τρεις στροφές, ενώ η ερωτική κατάσταση, για την οποία ζητάει βοήθεια η Σαπφώ, πρέπει να αναπτυσσόταν στη φθαρμένη (4) στροφή. Αν και η Σαπφώ επικαλείται αποκλειστικά την Ήρα, εν τούτοις το μυθικό παράδειγμα που χρησιμοποιεί περιλαμβάνει συνδυασμένη δράση του Δία της Ήρας και του Διόνυσου. Αυτές οι θεότητες διέθεταν κοινό ιερό στη Λέσβο, όπου η γέννηση του Διονύσου και ο θάνατος της μητέρας του Σεμέλης φαίνεται ότι έπαιζε σημαντικό ρόλο στη λατρεία". 

Ύ μ ν ο ς  στην  Ή ρ α

Κοντά σε μένα που προσεύχομαι μακάρι να φανεί,

σεβάσμια Ήρα, η γεμάτη χάρη μορφή σου,

που οι γιοι του Ατρέα, ξακουστοί βασιλείς,

είδαν όπως ευχήθηκαν.

Έχοντας κάνει πολλά κατορθώματα,

πρώτα στο Ίλιο, μετά στο πέλαγος,

ανοίγοντας πανιά για τη Λέσβο να φτάσουν εδώ

δεν μπορούσαν,

προτού καλέσουν εσένα και το Δία ικέσιο

και τον ποθητό γιο της Θυώνης.

Έτσι και τώρα βοήθησέ με ευμενής

όπως κι εκείνος τον παλιό τον καιρό.

Σαπφώ η Λέσβια

..........................................................................................................

Από την "ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ  ΑΡΧΑΙΩΝ  ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ  ΥΜΝΩΝ", σελ. 298-301, Εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ, Θεσσαλονίκη 2005.