Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

Ο γέρο καπετάνιος









ΜΑΙΡΗ  ΜΠΡΙΛΗ
(Ποιήτρια)

Η Μαίρη Μπριλή είναι ποιήτρια. Γεννήθηκε και ζει στον Πειραιά. Σπούδασε Λογιστική και παρακολούθησε κατά καιρούς σεμινάρια, Γραφιστικής και Νοσηλευτικής. 
Εργάστηκε σε Ασφαλιστικό Γραφείο. Ασχολείται με τη Μουσική και συμμετέχει σαν σοπράνο σε χορωδία. Είναι Γραμματέας της Εταιρείας Τεχνών Επιστήμης και Πολιτισμού του Κερατσινίου. Η μεγάλη της αγάπη είναι η θάλασσα. Γράφει ποιήματα γιατί της αρέσει να εκφράζει συναισθήματα μέσα από εικόνες που βλέπει και πλάθει.

Οι dromoi logotexnias, παραθέτουν τρία ποιήματα της εκλεκτής Ποιήτριας από την Ποιητική Συλλογή "Άνθρωποι στη θάλασσα"

                                                      ***

Ο γέρο καπετάνιος

Ο καπετάνιος έρχεται σιωπηλός,
ανασυρμένο ναυάγιο.

Κάθεται κέντρο
στα θραύσματα
μιας Κίρκης μουσικής
που μεταμορφώνει το barσε Φιλόπτωχον,
τους θαμώνες σε πιθήκους,
γοργόνες με άγκυρες οι όμορφες κυρίες,
δύο αλυσιδωτοί γορίλες.

Ω! βαθύπιοτη θάλασσα
μεταλλαγμένης ευσπλαχνίας!

"Τα αισθήματα σε σώμα
για το Φιλόπτωχο ταμείο".

Ο γέρο καπετάνιος φεύγει σιωπηλός,
ανασυρμένο ναυάγιο.                       (Σελ. 31)

                           ***

Οι ρομαντικοί

Ναι, είμαστε οι μεσσίες της αγάπης,


χαλαρωμένοι από το ποτήριον της ευλογίας,
αφυπνισμένοι για τ' αγκάθι του μαρτυρίου,

φωτοστεφανωμένοι
 τα άνθη του κήπου της Γεσθημανής.

Καταδικασμένοι είμαστε
στα πάθη του κόσμου της γης.

Μη νίπτετε τας χείρας σας.
Δεχθείτε την κατηγορία μας.

Ναι, είμαστε οι μεσσίες της αγάπης

Όλοι εμείς...
οι Ρομαντικοί.                                   (σελ. 20)

                           ***

Ναυαγισμένος

Όσες φορές κι αν έψαξα
κρυμμένο μέσα του εύρισκα τον εαυτό μου
και έξω τόπο να κατοικήσει δεν είχε.
Γι αυτό κι εγώ
με του Νου τη σχεδία
ένα τροπικό νησί του έφτιαξα.
Αλλά ήταν σαν να μην έφτασε.
Αφού στον κίνδυνο
μην τον ρουφήξουν τα κύματα
ποτέ στ’ ανοιχτά δεν βγήκε
και στον φόβο των ανθρωποφάγων,
ποτέ μια φωτιά δεν άναψε.
Κι εγώ που βάδισα τη μοναχική ακτή
νομίζοντας ότι κάποτε θα με αναγνώριζε
και θα ΄χα έναν άνθρωπο δικό μου
ποτέ δεν με βρήκε.
Έτσι πορεύτηκε τη ζωή του
Αφανής,
στους ανεύρετους ναυαγισμένος . (σελ. 35)

Μαίρη Μπριλή

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου