Ερωτική ποίηση

ΑΡΧΑΙΑ  ΑΙΓΥΠΤΟΣ

ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

      "Τα ερωτικά ποιήματα της αρχαίας Αιγύπτου είναι πάρα πολλά και μερικά από αυτά ωραιότατα. Ωστόσο, επειδή αρκετά συχνά εξυμνούν τους έρωτες μεταξύ αδελφού και αδελφής, προσβάλλουν το σύγχρονο αίσθημα.Μια σειρά ποιημάτων έχει τίτλο "Τα ωραία και χαρούμενα τραγούδια της αδελφής σου, που η καρδιά σου αγαπά και που περπατά στους αγρούς". Πάνω πάλι σ' ένα κοχύλι της 19ης  ή της 20ης Δυναστείας βρίσκουμε, στο πανάρχαιο θέμα του ερωτικού πόθου, σύγχρονους τόνους: 

                                                  *

Ο έρωτας της πολυαγαπημένης μου τρέχει στην όχθη του ποταμού.

Ένας κροκόδειλος είναι κρυμμένος στη σκιά του,

Και όμως μπαίνω στο νερό και δε φοβάμαι το κύμα.

Νιώθω μέσα σ' αυτό ένα θάρρος αδίστακτο,

Και το νερό είναι στερεό κάτω απ' τα πόδια μου σαν χώμα.

Είναι ο έρωτάς της που με κάνει δυνατό.

Αυτή είναι για μένα ένα βιβλίο μαγεμένο.

Όταν βλέπω την πολυαγαπημένη μου να 'ρχεται,

Η καρδιά μου ευτυχισμένη γίνεται,

Τα χέρια μου ανοίγουν να την αγκαλιάσουν,

Η καρδιά μου χαίρεται, αφού έρχεται η πολυαγαπημένη μου.

Όταν την κρατώ μέσα στην αγκαλιά μου

Θαρρώ πως βρίσκομαι σε χώρα ευωδιασμένη από λιβάνι,

Όταν τη φιλώ, τα χείλη της ανοίγουν

Κι εγώ ευφραίνομαι όπως σαν πίνω μπύρα.

Ας ήμουν η μαύρη σκλάβα που την περιποιείται,

Θα μπορούσα έτσι να βλέπω ολόκληρο το σώμα της. 

                                               *                         

    Ο Πάπυρος του Βρετανικού Μουσείου του Λονδίνου, όπου είναι συγκεντρωμένα ερωτικά ποιήματα μιας αφάνταστης ποικιλίας, μας δείχνει ότι το ερωτικό αίσθημα μπορούσε να το εκφράσει το ίδιο καλά και η Αιγύπτια γυναίκα: 

                                               *
Είμαι η πρώτη σου αδελφή

Και είσαι για μένα κήπος,

Όπου φύτεψα άνθη και μυρωδάτη χλόη.

Σ'αυτό τον κήπο έσκαψα ένα κανάλι

Για να μπορείς το χέρι να βουτάς

Όταν απ' το βορρά ο κρύος άνεμος φυσάει.

Τι όμορφο το μέρος όπου μαζί περπατούμε! 

Όταν το χέρι σου κρατιέται στο δικό μου,

Το πνεύμα είναι σκεφτικό κι ευφρόσυνη η καρδιά

Γιατί βαδίζουμε μαζί και πάμε.

Μεθώ καθώς ακούω τη φωνή σου 

Και η ζωή μου κλείνεται ολάκερη

Μες στη χαρά να σε ακούω.

Ω, να σε βλέπω,

Είναι για με καλύτερο απ' το να τρώγω και να πίνω.

                                                 *

    Η ερωτική ποίηση του Παπύρου του Αγγλικού Μουσείου είναι κάτι που ξενίζει μέσα στην αρχέγονη θρησκευτική λογοτεχνία, όπου η μαγεία και οι μυστικοί ύμνοι καταλαμβάνουν όλο το πνεύμα της εποχής και αποτελούν τη μόνη της έκφραση. Σ' αυτά τα σπάνια για την ηλικία τους ερωτικά κείμενα αναγνωρίζεται εύκολα η ποιητική τεχνική και μας θωπεύει το πρώτο άρωμα του λυρισμού που διαχύνεται σαν από ένα κρυμμένο άνθος.

      Η παρουσίαση των ποιημάτων σε χωριστές γραμμές είναι έργο νεοτέρων ερευνητών, ανθολόγων και μεταφραστών. Δεν είναι γνωστό αν τα ποιήματα γράφονταν  σε κανονικούς στίχους. Ένα είναι γνωστό: πως οι Αιγύπτιοι αδιαφορούσαν για την εξωτερική μορφή, και γνώριζαν απολύτως ότι τα δύο βασικά στοιχεία της ποιήσεως είναι η μουσική και το αίσθημα. 

Τραγούδι αγάπης

Το ποτάμι κατεβαίνω μέσα από τους κουπολάτες

στη συνθηματική κραυγή κωπηλατώ και πάω

με το δεμάτι τα καλάμια μου στον .ώμο.

Στη Μέμφιδα σαν θα 'χω φτάσει

θα πω στον Πτάχ τον Κύριο της Δικαιοσύνης:

"Την αδελφή μου δώσε μου γι' απόψε."

Ο ποταμός είναι κρασί, ο Πτάχ είν' τα καλάμια του,

η Δυνατή ο λωτός του, η Γιαδτίτ τα μπουμπούκια του,

η Νεφρτεμ τ' άνθη του.

Η Μέμφις είναι κύπελλο από μύρο 

βαλμένο μπροστά στον γλυκοπρόσωπο Θεό." 

Αρχαίοι Αιγύπτιοι Ανώνυμοι Ποιητές

..........................................................................................................................................................

Από τη "ΝΕΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ" Τόμ Α΄, ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ - ΜΕΣΟΙ ΧΡΟΝΟΙ, σελ. 28-29,  ΡΙΤΑΣ  ΜΠΟΥΜΗ - Ν. ΠΑΠΑ