Κυριακή 17 Ιουνίου 2018

Καθώς πέφτει το χιόνι









GABRIELA  MISTRAL  
(Γκαμπριέλα Μιστράλ 1889 - 1957)

     « Μεγάλη Χιλιανή ποιήτρια, Βραβείο Νόμπελ 1945. Γεννήθηκε στο χωριό Βικούνα στους πρόποδες των Άνδεων, από εργατική οικογένεια ιθαγενών Ινδιάνων.»

               Gabriela Mistral

«......Μέσα σε μια δεκαπενταετία η ποιήτρια διέτρεξε γοργά τα στάδια της καριέρας της, για να ονομαστεί γενική επιθεωρήτρια των αγροτικών σχολείων της Χιλής και στα 1923, καθηγήτρια της Ιστορίας στο Γυμνάσιο της Αντοφαγκάστα....»
«.....Μαζί με τις σύγχρονές της, την Αργεντινή Αλφοσίνα Στόρνι και την Ουρουγουανή Χουάνα Ιμπαρμπούρου, η Γκαπριέλα Μιστράλ αποτελεί την καταπληκτική γυναικεία ποιητική τριάδα της Λατινικής Αμερικής.»   (1)
                                                                              *****
Οι dromoi logotexnias, παραθέτουν δύο ποιήματα της Χιλιανής ποιήτριας.

Καθώς πέφτει το χιόνι


Κατέβηκε το χιόνι σαν ένα θείο πλάσμα

επίσκεψη να κάνει σε τούτη την κοιλάδα.
Κατέβηκε το χιόνι - των αστεριών νυφούλα
έλα να την ιδούμε στο χώμα καθώς πέφτει.

Γλυκιά που είναι! φτάνει σαν το εξαίσιο πλάσμα,

σιωπηλά, λες τρέμει μήπως κακό και κάνει,
σαν όνειρο είν' όμοια και σαν φεγγάρι πέφτει, 
έλα να την ιδούμε λευκή που κατεβαίνει.

Άσπιλο! Την κοιλάδα κύττα πώς σου καντάει

με γιασεμάνθι αφράτο από τη μια στην άλλη
είναι τόσο 'λαφρά λεπτά τα δάχτυλά του
που σαν πνοή περνούνε δίχως να την αγγίξουν.

Όμορφο! Δεν σου φαίνεται σαν το θαυμάσιο δώρο

που ένας άλλος Δωρητής ήρθε να σου χαρίσει;
που βγάζει το μεταξωτό μανδύα του και τον ρίχνει
αθόρυβα την ταπεινή κοιλάδα σου να ντύσει;

Άσε στο μέτωπό σου τ' άνθος του να σου σπείρει

και τ' αλαφρό φτερό του πάνω σου ν' ακουμπήσει,
ποιος ξέρει αν ένα μήνυμα δεν φέρνει στους ανθρώπους
έν άσπρο γράμμα από τα χέρια του Κυρίου!    (2)

                                *****


Ο Καθρέφτης


Στων Μίτλα τους αγρούς μια μέρα

ήλιου και τζιτζικιών, τροχιάς πορείας,
σ' ένα πηγάδι έσκυψα, σαν ήρθ' ένας Ιντιάνος
απάνω απ' το νερό να με κρατήσει
κ' ήταν μες στις παλάμες των χεριών του
το μελανό κεφάλι μου σαν γινωμένο φρούτο.
Κι' αντίς νερό, το πρόσωπό του ήπια
μπλεγμένο στο δικό μου ως ήταν
και μια αστραπή με φώτισε να μάθω
πώς ράτσα μου ήταν κι αίμα μου οι Μίτλα.  (3)
  
Gabriela Mistral    (Γκαμπριέλα Μιστράλ)
................................................................................................................(Μετφ. Ρίτα Μπούμη-Παπά)
1, 2, 3. Νέα Παγκόσμια ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ, ΡΙΤΑΣ ΜΠΟΥΜΗ - Ν.ΠΑΠΑ, τόμ. ΣΤ., σελ. 2781, 2782.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου