Αλμερία

PABLO NERUDA

(Πάμπλο Νερούδα)

Ένα πιάτο για τον επίσκοπο, ένα πιάτο συντετριμμένο, πικρό,
ένα πιάτο με αποφάγια σιδήρου, με στάχτες, με δάκρια,
ένα πιάτο βυθισμένο, με λυγμούς και βυθισμένους τοίχους,
ένα πιάτο για τον επίσκοπο, ένα πιάτο αίμα
της Αλμερίας.

Ένα πιάτο και για τον τραπεζίτη, ένα πιάτο με μάγουλα
μωρών παιδιών από τον ευτυχισμένο Νότο, ένα πιάτο
με εκρήξεις , με τρελά νερά και ερείπια και τρόμους,
ένα πιάτο με σκισμένα αξόνια και πατημένα κεφάλια,
ένα μαύρο πιάτο, ένα πιάτο αίμα της Αλμερίας.

Κάθε πρωί, κάθε πρωί που λασπώθηκε απ’ τη ζωή σας
θαν το ’χετε ν’ ατμίζει και να βράζει στο τραπέζι σας
θαν το κάνετε πέρα λιγάκι με τα τρυφερά σας χέρια
για να μην το βλέπετε,
για να μην το χωνέψετε τόσες και τόσες φορές
θαν το παραμερίζετε λιγάκι
ανάμεσα σε ψίχουλα ψωμιού και σταφυλόρρωγες
αυτό το πιάτο με το βουβό αίμα
και θαν το ’χετε ’κει μπροστά σας κάθε πρωί, μα κάθε
πρωί.

Ένα πιάτο για τον Στρατηγό
και για τη σύζυγο του Στρατηγού,
σε κάποια γιορτή της φρουράς, σε κάθε γιορτή,
πάνω από τους όρκους και τα φλέματα,
με τον ήλιο του κρασιού τα χαράματα,
να το βλέπετε να τρέμει
και να παγώνει πάνω από τον κόσμο.

Ναι, ένα πιάτο για όλους σας,
πλούσιους εδώ και πλούσιους εκεί,
πρέσβεις , υπουργούς, συμποσιαστές αποτρόπαιους,
κυρίες των εθιμικών τεϊων και των ανέτων καθισμάτων
ένα πιάτο θρυμματισμένο, ξέχειλο,
βρώμικο απ’ το αίμα των φτωχών,
για κάθε πρωί, για κάθε βδομάδα, για πάντα, για πάντα,
ένα πιάτο αίμα της Αλμερίας
μπρος στα μούτρα σας για πάντα,
για πάντα.

Pablo Neruda    (Πάμπλο Νερούδα)

............................................................................................................................
(ποίημα από την ποιητική συλλογή "ΣΤΑ ΧΘΌΝΙΑ ΔΏΜΑΤΑ", σελ. 203-204
Εκδ. ύψιλον / βιβλία.)