ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΛΑΣ
Ποιητής
Χρειάζεται θράσος για να ωριμάσει ένα σύνθημα
σ' αυτή τη γη που τα φίδια αγαθά και ασυνείδητα
πότε βυθίζονται σαν ύπουλα ποταμόπλοια
πότε τινάζονται σαν μακρόσυρτα μοιρολόγια
Δεν αναφέρω ονόματα μισώ τους ρουφιάνους
-εσένα σε ξέρω καλά με τ' αδηφάγα σκυλόδοντα
χρημάτησες καταδότης σε κατοχικά στρατόπεδα
γλείφοντας τις πληγές μας πίσω απ' το συρματόπλεγμα
επί ποταμών Βαβυλώνος
Εγώ προφητεύω το σύνθημα
θα 'ρθει καιρός που τα πρόσωπα σαν υπόγεια φεγγάρια
θα διασταυρώνονται σε γεφύρια βλέπω το συρματόπλεγμα
σαν οχετός που αναστράφηκε και δείχνει τα σκέλη του
πρόσωπα κι άλλα πρόσωπα μεγαλωμένα σαν ημισφαίρια
λαθραία φτωχόσπιτα πεινασμένα για δυναμίτες
Θα μείνω ως τ' άγρια μεσάνυχτα ν' ακούσω την έκρηξη
κάτω απ' την πολιτεία που θ' ανάψει σαν πυροτέχνημα
σαλπίζοντάς το πρώτος από τούτη την πέτρα
την πέτρα της υπομονής μου που την ονομάζω πέτρα σκανδάλου
Γιάννης Δάλλας
..............................................................................................................................................
(Από την ποιητική συλλογή "ΠΟΙΗΜΑΤΑ", σελ. 85, Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ, Αθήνα 1990)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου