Οι στίχοι της Ανήλιαγης

ΧΡΥΣΟΥΛΑ  ΣΠΥΡΕΛΗ

Διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Οι dromoi logotexnias παραθέτουν ένα ποίημα της Εξαίρετης Φιλολόγου και ποιήτριας Χρυσούλας Σπυρέλη.

Τα Πεντάστιχα της Πλευρώνας. Οι στίχοι της Ανήλιαγης

Ανήλιαγη]

Ανήλιαγη κι Αφέγγαρη ζωή μισό σκοτάδι

και τ’ άλλο τρέμουλο φωτός για ν’ αχνομπαίνει η ελπίδα

Να σε καρφώσω όνειρο και να σε βάψω ψέμα

Να μανταλώσω ράγισμα

Τετράφυλλο παράθυρο θανάτου.

[Χορός]

Χορός χαρά και χάραμα

Σε δέντρο, φύλλο πράσινο, χέρια να με κρατάνε

με μια σταγόνα νύχτα

Να κάνω πως πλαγιάζω, να σε υπνώνω ύπνε μου

Ώσπου να ρθει ο Ανήλιαγος να τόνε ξεγελάσω.

[Θεοί]

Θεοί γνέθουν τα νήματα

και ρίχνουν την Ανέμη λίγο προτού φανεί το φως

Ω ! τέτοιο… τέτοιο ανάμπαιγμα τα λόγια κομποδιάζει

και φέρνω… φέρνω ολόγυρα τ’ αόρατο κουβάρι

Να το μαζέψω γρήγορα μη μας προλάβει η μέρα.

[Του Ύπνου]

Του Ύπνου και του Χάροντα ακούω το χλιμίντρισμα…

Ας ήταν να μ’ εχθρεύεται κι εμένα το σκοτάδι!

Να γίνει η Αγάπη Ποίημα να μας διπλοχωρέσει

πάντοτε αξημέρωτη μέσα στο παραμύθι

να τραγουδιέται φωναχτά στον Κάτω-Πάνω Κόσμο.

[Νάνι- νάνι]

Νάνι-νάνι, νάνι-νάνι, ο Ανήλιαγός μου κάνει…

και την ώρα που χαράζει Βασιλιάς της αγκαλιάς μου

– Άσπρο Μαύρο γίνεται Ένα-

στο Χλεμούτσι, στην Πλευρώνα τα δυο Κάστρα

ένα παιχνίδι με ονόματα φθαρμένα…

Χυσούλα Σπυρέλη

........................................................................................................................................................
(Αναδημοσίευση από: http://blogs.sch.gr/spyreli/ ,  Κυριακή, 22 Οκτώβριος 2017, 11:01 πμ
(από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή της Χρυσούλας Σπυρέλη)