Κάτω από τη Λήθη

ΓΙΑΝΝΗΣ  ΡΙΤΣΟΣ

Ποιητής

Το μόνο που απόμεινε από κείνον, ήταν το σακάκι του.
Το κρέμασαν εκεί, στη μεγάλη ντουλάπα. Ξεχάστηκε,
στριμώχτηκε στο βάθος, απ' τα δικά μας ρούχα, θερινά. χειμωνιάτικα,
κάθε χρόνο καινούργια για τις καινούργιες ανάγκες μας. Ώσπου,
μια μέρα, μας χτύπησε στο μάτι, - μπορεί κι απ' το περίεργο χρώμα του,
μπορεί κι απ' την κοψιά της παλιάς μόδας. Πάνω στα κουμπιά του,
έμειναν τρία κυκλικά, ομοιόμορφα τοπία:
ο τοίχος της εκτέλεσης με τέσσερις τρύπες, κι ολόγυρα η τύψη μας.

("Μαρτυρίες", σειρά πρώτη, 1963)

Γιάννης Ρίτσος
.........................................................................................................................................
(Η ελληνική ποίηση, "Η ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ" σελ. 276
Επιμ. Αλέξανδρου Αργυρίου ΕΚΔ. ΣΟΚΟΛΗ, Αθήνα 1979).