Φωταύγεια

ΦΩΤΑΥΓΕΙΑ 

       (Ποιητική Συνθεση)        

του Σωκράτη Μελισσαράτου

Γράφει η Ειρήνη Βρης
Αρχαιολόγος - Φιλόλογος

Διάβασα με πραγματική ευφορία και συγκίνηση την ποιητική σύνθεση «ΦΩΤΑΥΓΕΙΑ», του ποιητή Σωκράτη Μελισσαράτου, που καταγράφει το ταξίδι του ανθρώπου προς την αυτογνωσία και το φως, με τρόπο μοναδικό. Είναι το ταξίδι του εαυτού από το σκοτάδι στο φως. Γεννημένος στη λάσπη και το σκοτάδι, ο ταξιδευτής διασχίζει τα θολά νερά της ύπαρξης κι απλώνει τα φτερά του στο ηλιακό φως, νικητής και θριαμβευτής

Η δομή της ποιητικής σύνθεσης είναι ιδιαίτερη. Ο συγκλονιστικός διάλογος του «Αυτογνώστη» με τον «Εγώ», προσομοιάζει το θεατρικό λόγο και το αντιγύρισμα των λιανοτράγουδων. Η εξαιρετική θεματολογία (περί γενέσεως, περί γνώσης, περί ζωής και θανάτου), παίρνει ΄΄ αποκαλυπτικές ΄΄, μεταφυσικές προεκτάσεις. Η ζωή μια μελέτη του θανάτου – και όχι μόνο, ένας έντονος υπαρξιακός φιλοσοφικός στοχασμός, που πάει το «είναι» σε μέρη δυσπρόσιτα του υποσυνείδητου/ασυνείδητου. Σαν τον Ίκαρο, τον Ορφέα στον Άδη και τον Ομηρικό Οδυσσέα, ταξιδεύει μέσ’ απ’ τα σκότη της ψυχής. Όμως ένα ηλιόφως περνάει μέσα από τις χαραμάδες και σκορπίζει τις σκιές του θανάτου. Αναμένεται μια λύτρωση, μια ελπίδα.

Ο «Αυτογνώστης», μέσ’ από τα διάφορα επίπεδα συνειδητότητας, καθοδηγεί τον «Εγώ», το άτομο που πιστεύει ότι είναι, το κομμάτι του εαυτού με το οποίο ταυτίζεται πιο εύκολα, πέρα από τα ανθρώπινα πάθη και το «Φαίνεσθαι» του ορατού κόσμου. Το Σωκρατικό «Γνώθι σαυτόν» αποτελεί το κλειδί σ’ αυτήν την πορεία της μεταμόρφωσης του νου:

«Γκρέμισε Κώδικες Αξιών / που πλάστηκαν / από λογής λογής Δασκάλους»

και «Άσε το νου σου ελεύθερο/ Να χτίσει το Ναό του», αναφωνεί ο ποιητής.

Η γλώσσα και το ύφος του ποιητή και η εκφορά του λόγου συγγενεύει με το δημοτικό τραγούδι και προσεγγίζει τους βιβλικούς ψαλμούς και το ΄΄ έαρ το γλυκύ ΄΄ των Παθών.

Ο δρόμος δύσβατος και «Κόλαση λυσώδης», όμως προχωράει με θάρρος, νικώντας τον Φόβο, προς το αθάνατο μέρος του εαυτού του, αυτό που αποκαλεί αιώνιο, το Θεϊκό Εγώ.

Μες στο οδοιπορικό του, διεισδύει σαν μύστης στο Ύστατο Μυστήριο.

Επηρεασμένος από την Πλατωνική φιλοσοφία, το κέντρο του Σύμπαντος Κόσμου είναι η πηγή της ανθρώπινης φαντασίας, των ονείρων, της σύλληψης του αδύνατου, εκείνου που αέναα υπάρχει. Είναι μια πηγή πλήρης και ανεξάντλητη, που αποτελεί την καρδιά μιας ευρύτερης, θείας, ιερής και μοναδικής πραγματικότητας.

Ο ταξιδευτής απλώνει τα χέρια και ζωγραφίζοντας νέους ορίζοντες αγκαλιάζει το Σύμπαν που χωράει τα πάντα, το Κοσμικό Όλον.

Ο μοναχικός ποιητής περνάει ωκεανούς και ποτάμια και σαν ιεροφάντης αποκαλύπτει αρχαία μυστικά και απαντάει σε ερωτήματα για τη ζωή, την ηθική και το επέκεινα. «βυθίσου στου Κόσμου την ψυχή» το συναίσθημα. Αν υπάρχει δικαίωση θα το κρίνει ο αναγνώστης.

΄΄ Περισσότερο φως΄΄, αναφωνεί ο Γκαίτε. Την Απολλώνια Φωταύγεια επικαλείται και επιζητεί ο κ. Μελισσαράτος.

Τον ευχαριστώ για τη συγκίνηση που μου προσέφερε.
Εύχομαι να συνεχίσει έτσι.
Με λογισμό και όνειρο.

                                      Αθήνα, 10 Φεβρουαρίου 2016
Ειρήνη Βρης

...............................................................................................................................................
"ΦΩΤΑΥΓΕΙΑ" του ποιητή Σωκράτη Μελισσαράτου.

ΚΕΝΤΡΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΧΑΡΗ ΤΖΟ ΠΑΤΣΗ, ΕΚΔΟΣΗ Β΄, Αθήνα 2016.