FEDERICO GARCIA LORKA
(Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα)
Μακρυνή κι ολομόναχη.
Φοράδα μαύρη, μεγάλο φεγγάρι
κουμπάνια ελιές μές στο δισάκκι.
Αν και τους δρόμους καλά τους ξέρω
στην Κόρδοβα, αχ, ποτέ δε θα φτάσω.
Στον κάμπο άνεμος φυσομανάει,
φεγγάρι κόκκινο, φοράδα μαύρη.
Απ' τους πύργους της Κόρδοβας
ο Χάρος, νάτον, με κυττάει.
Αχ δρόμε ατέλειωτος που 'σαι!
Αχ, πεταχτή μου μαύρη φοράδα!
Αχ, φαίνεται ο Χάρος με καρτεράει
πριν φτάσω στην Κόρδοβα.
Κόρδοβα.
Μακρυνή κι ολομόναχη.
Federico García Lorca (Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα)
.....................................................................................................................................................
(Από τη Νέα Παγκόσμια Ποιητική Ανθολογία, Ρίτας Μπούμη - Παπά, Τόμος Δ΄Ελλάδα, σελ.1983)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου